2. Kitap - 5. Bölüm

39 6 0
                                    

Laura

Acı içinde uyandım ve kendimi karanlıkta buldum. Ellerimdeki ve ayaklarımdaki ipleri hissedemiyordum. Hareket ettiğimde iplerin olmadığını anladım ve yavaşça ayağa kalktım. Acıyı her yerimde hissederken karşıda bir kapı gördüm ve zar zor birkaç adım attığımda kapının kolunu tutup kapıyı açtım.

Kendimi bir ormanda buldum. Her yer ağaçlarla kaplıydı ve tam olarak nerede olduğumu bilmiyordum. Hızla olduğum yerden çıkarak ağaçların arasına girdim.

Keşke nerede olduğumu bilseydim.

Nereye gideceğimi bilmeden ormanın içinde ilerliyordum. Ama aniden tanıdık bir sesle irkildim.

Ses korkutucuydu. Ama bu sesi uzun zamandır duymuyordum.

"Gözlerini kapatıp nereye gitmek istediğini düşünebilirsin."

Diye zihnimde bir ses yankılandı. Ses yüzünden başımda bir ağrı hissettim.

Gözlerimi kapatıp nereye gitmek istediğimi düşünebilir miydim? Gözlerimi açtığımda o yerde mı olacaktım peki?

Denemekten zarar gelmez her halde.

Olduğum yerde durup gözlerimi kapattım. Büyükannemin malikanesini düşündüm.

Gözlerimi açtığımda gözlerime inanadım.

Uzun zaman sonra tekrar malikanedeydim.

"Laura tatlım, burada mıydım?"

Ani gelen sesle arkamı döndüm.

Brian'ı gördüğüm anda dönüp koşmaya başladım.

Ne yani o da mı bir şeytandı? Eh, tahmin edilebilir. O kadar işkenceden sonra.

Malikaneden içeri tökezleyerek girdim. O anda bana benzeyen bir kızla karşılaştım.

"L-Laura, bu sen misin?"

Diye şaşkınlıkla kala kaldı. Ama korktuğumdan, ayağa kalktım ve hızlı adımlarla merdivenleri çıktım.

...

Kapıyı omuzlayarak açtım ve kendimi toparlayarak ilerledim.

Gördüklerim karşısında donakaldım. Onlar ne yapıyorlardı öyle?

"L-Laura."

Dedi Sam. Ben gözlerimle inanamazken o birkaç adım atarak yanıma geldi ve elini uzattı. Uzattığı sırada ben geri çekildim.

"Demek burdasın."

Aniden arkamı döndüm. Kapıya yaslanmıştı ve gözlerini bana sabitlemişti.

Ben sessiz kalarak kitaplığa döndüm ve kitaplara bakmaya başladım.

"Hey, sen de kimsin?"

Tanımadığım kız yanıma geldi ve kolumu sıkıca tuttu. Ama ben hızlı bir şekilde kolunu tutup arkasına döndürdüm. Kız bir anda çığlık atmaya başladığında ben tekrar kitaplığa döndüm ve kitapları karıştırdım. Ama aklıma gelen ani şeyle donakaldım.

"Bırak beni seni sersem. Canım yanıyor."

Kızı ittirerek etrafıma baktım. Herkes bana bakarken ben masaya baktım. Ruh çağırma tahtası aniden hareket etmeye başladı.

"Hala ne yapmayı planlıyorsun denge. Hiçbir şey yapamazsın. Sen anca bir dengesin."

'Dengeler özeldir. Melekler ve şeytanlardan en güçlüsü dengedir.'

Brian'a bakarak birkaç adım ileriye attım.

"Denge olabilirim. Ama benimde özelliklerim var."

Gözlerimi kapattım ve elimi açtım. Kitabı elimde hissettiğimde gözlerimi açıp kitabın sayfalarını çevirdim.

DEĞİŞİM Serisi | Yarı Texting (BİTTİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin