CHAPTER 14

7 2 0
                                    

CHAPTER 14: Knowing the truth.

SAMANTHA VYRONICA FERRER POV

The copy of the CCTV footage from the bar, 6 days ago was sent to me. And my heart broke into pieces. Hearing all those words came from his mouth. My world shattered.

Bakit din ba kasi ako nag-aassume?

I assumed too much.

So that's why. He was doing all of that to get onto his plan at ayun ang buntisin ako? For what? To not be able to manage the company at ibigay sa kanya 'yun?

All this time. He just want to earn my trust! And he was fooling around the whole time! I thought, it was real. It feels so real! Pero sana hindi na lang ako umasa.

How dare he do that to me?

Ngayong nakalabas na ako para, at nagpasalon for the wedding. Mukhang mawawala pa talaga ako sa mood, after being beautiful! Fuck him!

"Tequila," Utos ko sa bartender habang nakabusangot ang mukha at walang mapaglagyan ang katarayan.

"T-tequila? Pero nasabi po sa akin ng papa niyo na bawal." Alanganing sagot ng bartender sa akin. "Ayaw niya daw po kasi kayong malasing lalo na't-"

"Shut up, Lalo na at? Because I'm a war freak when I'm drunk? Come on, Reyes. Unless you don't want to keep this job any more."

"Right away, madam." He nodded hesitantly.

I sighed in frustration. Hindi ko gustong ibuhos lahat ng inis ko kay Dashell sa bartender na wala namang kamalay malay. Hindi ko ba alam, after that night when he saved me. Hindi ko na maiwasang hindi mainis sa kanya. Pakitang tao masyado ang dip*ta. All this time pinapaikot niya lang pala ako sa kanyang mga kamay.

I was staying there not knowing i took his bait!

I tried keeping my cool but I really can't handle it. Even myself can't control my emotions. Kaya nakakainis siya.

Nakita ko naman ang pagdating ni Reyes. Inabot ko mula sa bartender ang goblet. I tooked the shot in one swallow.

At pagkatapos ay sinenyasan ko ulit si Reyes na muling lagyan ang goblet niya. Sumunod naman ito agad nang hindi nag aatubili.

Because of frustrations while drinking. I can't stop tapping my fingers on the countertop. I keep tapping impatiently when suddenly a man stood up beside me smiling like a foolish pervert. I can smell clearly the alcohol from him. Disgusting.

"You look alone here? Baka gusto mo ng kasama?" Isang pagkatamis-tamis na ngiti ang ibinigay niya sa akin ng kamuntikang magsanhi ng aking pagkaduwal.

I rolled my eyes. "I can handle myself. I don't need you"

"No need to be shy, miss"

"Please," I said, I gaved the man a fixed smile. "I do not mean to be rude, but I just want to be left alone. I want to be alone. Kaya nga ako nandito mag-isa"

Tumawa ang lalaki, making him more uglier. "Come on, miss, tinatanong ko lang naman kung gusto mo, 'di ba? Kung ayaw mo, edi pangalan mo na lang?"

I rolled her eyes in irritation. Hindi ako makapaniwalang may ganitong customer ang Bar na ito.

This Bar is part of my fathers Delmondo hotel, A five star hotel. Pero may isang uneducated, perverted maniac ang nasa loob?

Maliban sa naka-coat and tie ang lalaki at mukhang disente naman. Dala lang siguro ng kalasingan kasama ang kalandian.

Nilingon ko ang bartender na si Reyes. "Ask someone to take my drinks on my suite. " Umikot ako upang tumalikod subalit biglang dumaklot sa braso ko ang kamay ng lalaki na kanina pang nangungulit sa akin.

Obsession Series #3: His Dangerous Obsession Where stories live. Discover now