CHAPTER 21

9 1 0
                                    

CHAPTER 21: Sweetness

The sea was calm and the sun shines brightly, I was at the top deck of the yacht habang nakahawak sa mga railing at nakatanaw sa dagat. It’s been 3 days malapit na kami sa Messina Port, we will be in Sicily for 22 days at babalik na din kami.

My phone was on the hammock I seated earlier when suddenly it rang. Lumapit ako sa dito at nakita ang pangalan ni Rosie sa screen.

Sinagot ko ito, It was a video call. “Hi!” Bungad ko.

Kunoot noo lamang ito. “Ba’t ka mag-isa?”

“Natutulog si Niko.”

“How is your day right now? Maayos ba diyan? Hindi ba masama ang panahon?”

I shook my head. Everything seems normal. Hindi naman din kami nagtalo ni Niko. And i was thankful that the weather was fine.

“Nope. Maayos ang panahon, for 3 days of being here at the sea, wala pa namang nagiging problema”

Ngumiti ito. “Good, I am in the middle of a meeting. Look” Iniharap niya ang camera at nakita ko si Art na nagsasalita sa unahan.

“He’s presenting now” Kaya pala pabulong lamang ito na nagsasalita simula kanina.

“Don’t ask too many questions, nerbyosin pa naman ‘yun. Kidding aside, he knew what he was doing”

Natawa ito at tsaka umiling. “Hindi nga ako nakikinig. How can I asked him?”

“Buti na lang. By the way, malapit na pala kami. Bukas ng umaga ay nasa Sicily na kami”

“Matagal-tagal din ah?” gulat na tanong nito.

I nodded. Well, i kind of like it here. Kaya naman ay naisipan ko na magtagal dito. “I asked the captain na hindi magmadali masyado. The sea is so relaxing, ayaw ko muna dumaong”

She rolled her eyes. “Magtatanghali na. Gisingin mo asawa mo”

I shook. “Hindi ko muna siya gigisingin. He’s been sleeping peacefully, let him rest. Hindi ka talaga makatao”

She hissed. “Huwag mong sabihing in love ka na diyan sa asawa mo? Nag-ano na kayo ‘no?”

Dahil sa inis ko ay pinatayan ko siya ng tawag at tsaka pumasok sa loob. Bumaba ako at pumunta sa lower deck para kumuha ng can ng beer sa fridge.

Hindi niya kasi ako pinapainom so I’ll take this chance to have a drink. Isang can lang naman, eh. Hindi naman agad ito nakakalasing lalong-lalo na hindi naman 'to nakakamatay.

Nang makapunta ako sa kitchen at makakuha ng beer ay nadaanan ko ang aming kwarto na bukas ang pintuan. Kunot-noo akong pumasok sa loob ng kwarto sa pagtataka kung paano nagbukas yun.

When I peeked inside. Nakita ko siya na wala na sa kama. The bed is empty meaning he just woke up. Napanguso ako, baka mamaya ay madatnan niya akong umiinom papagalitan niya na naman ako.

“Nasaan naman kaya ‘yun?” pagtatakang tanong ko sa aking sarili. Nagkibit balikat ako at tsaka hinila ang pintuan pasara gamit ang kanang kamay nag biglang may humawak sa kaliwang palapulsuhan ko at hinablot ang hawak ko na beer.

I turned around. Nakita ko ang nakakunot-noong si Niko habang hawak ang beer na iinumin ko pa lang sana. My heart skipped a beat. Shit.

“Akin na.” Naglahad ako ng kamay sa pag babakasaling makuha ko pabalik ang aking beer.

My eyes fell on my beer na kanyang binuksan and in a blink of an eye he started drinking the beer like someone who came out straight from a commercial. I bit my lips and in a blinked of an eye. I am like a teenage girl drooling over her crush.

Obsession Series #3: His Dangerous Obsession Where stories live. Discover now