ရင်ခုန်သံတွေနားဆင်လျက်ပါ...မောင်[completed]

Part...26+Part...27(Zawgyi)

ရင္ခုန္သံေတြ နားဆင္လ်က္ပါ...ေမာင္ part26

#Zawgyi💫🌸
#part 26

ေဆး႐ုံခုတင္ေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႕ကိုၾကည့္လိုက္ရင္ တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ ခံစားရေစတယ္။

နဂိုရွိရင္းစြဲ ပုံစံက မ်က္ခုံးထူထူ မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္း ႏွာတံခြၽန္ခြၽန္ ပိရိေသသပ္ၿပီး အၿမဲလိုလို တင္းတင္းေစ့ထားေလ့ရွိတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးတစ္စုံ နဲ႕ က်ယ္ျပန္တဲ့နဖူးျပင္ အသားအေရာင္ ခပ္လတ္လတ္ အားလုံးကို ၿခဳံငုံၿပီးေျပာမယ္ဆိုရင္ ဒီလူသားရဲ႕ မူရင္းပုံစံကိုက အရွိန္အဝါတစ္ခုနဲ႕ေပါ့။

သို႔ေသာ္ ယခု ေဆး႐ုံခုတင္ေပၚကိုေရာက္ေနရတဲ့ အႏွီလူသားရဲ႕ ပုံစံကေတာ့ မူရင္းပုံစံနဲ႕ အဆမတန္ကြာျခားလြန္းတယ္။

မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးက ျဖဴဖပ္ျဖဴေလ်ာ္ ျဖစ္ေနၿပီး ဘယ္ဘယ္လက္ဖမိုးမွာလည္း ေဆးပိုက္ေတြ သြင္းထားရတယ္။

အခ်ိန္ခဏၾကာၿပီးေနာက္မွာ ကုတင္ေပၚရွိေကာင္ေလး၏ မ်က္ခုံးတို႔ တြန့္ခ်ိဳးလာၿပီး စကၠန့္အနည္းငယ္အၾကာမွာ မ်က္ဝန္းအစုံတို႔က ပြင့္လာခဲ့တယ္။

အာဏာ သတိရလာခ်ိန္ မြန္ထူေနေသာ ေဆးနံျပင္းျပင္းေၾကာင့္ သူေဆး႐ုံတစ္ခုခုကိုေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ တန္းသိလိုက္တယ္။

သူဒီကိုေရာက္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီ မသိေပမဲ့ ရက္အနည္းငယ္ခန့္ ဘာအစာမွရွိမေနတဲ့အစာအိမ္ကေတာ့ ဆိုး႐ြားစြာ စူးေအာင့္ နာက်င္ေနတယ္။

ကုတင္ေပၚမွ ထထိုင္ဖို႔လုပ္ေတာ့ မိုက္ကနဲ​ျဖစ္သြားတဲ့ဦးေခါင္းေၾကာင့္ ေဆးပိုက္သြင္းမထားတဲ့လက္နဲ႕ ကုတင္ကို အားျပဳၿပီးေထာက္ထားလိုက္ရတယ္။

ေခါင္းရင္းမွာရွိတဲ့ အခ်က္ျပ ခလုတ္ကို ႏွိပ္လိုက္ၿပီး မၾကာမီမွာဘဲ အခန္းထဲကို ဆရာဝန္တစ္ေယာက္နဲ႕nurse ႏွစ္ေယာက္အျပင္ ေဖေဖ ဦးမင္းျမတ္ဟန္ ဘြားဘြားေဒၚျမင့္သဇင္ တို႔ပါ ဝင္လာခဲ့ၾကေလရဲ႕။

အာဏာလဲ အခုေလာေလာဆယ္ ဖခင္နဲ႕ အဘြားျဖစ္သူကို မျမင္ခ်င္တာေၾကာင့္ မ်က္လုံးေတြကို ျပန္မွိတ္ထားလိုက္တယ္။