အာလူးနှင့် ထောပတ်ပေါက်ပေါက်ဆုပ်
•
•
•
ဝမ်အိမ်၌ ဒီနေ့ အသံတိတ်ဆိတ်လျက်ရှိပါသည်။ ခါတိုင်းနေ့တွေကဲ့သို့ ဆူဆူညံညံဆော့နေသည့် ကလေးပေါက်စ ဘယ်ရောက်နေသလဲဟူ၍တောင် အနီးအနားက လူတွေက ခပ်ကုပ်ကုပ်ကြည့်ရသည်အထိ။
"ဝမ်ကျယ် ထမင်းစားကြမယ်"
"ထမင်းချည်း စားခိုင်းနာပဲ့"
တီဗီကို မော့ငေးနေသည့် ဝမ်ကျယ်တစ်ဖြစ်လည်း အာလူးဟာ ခပ်ကြိတ်ကြိတ်ရေရွတ်လိုက်သည်။
"ထမင်းမစားချင်ဘူး"
"မစားလို့မရဘူး"
"စားရင် ဘာဝယ်ပေးမှာလဲ"
"တစ်ယွမ်ပေးမယ်"
အာလူးမျက်နှာဝင်းလဲ့သွား၏။ ထောပတ်ပေါက်ပေါက်ပူပူလေးဝယ်စားချင်သည်။ ဒါကို ဟိုရက်က ဦးဦးလဲ့ယွီလာတော့ သူ့အတွက်ဝယ်လာခဲ့သည်။ ဦးဦးလဲ့ယွီက သူ့ချစ်သူနှင့် ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ခဲ့သည်တဲ့လေ။
"ဦးဦးလဲ့ယွီကို ပေါက်ပေါက်ဝယ်ခိုင်းမယ်"
ခေါင်းသေးသေးလေးက အတွေးကြီးကြီးတွေးသည်။ ထမင်းတစ်လုတ်ကိုတစ်ယွမ်ဆို ဝမ်ကျယ်များများစားနိုင်ရင် စားနိုင်သလောက် ယွမ်တွေများကြီးရမည်။ အများကြီး ရလျှင် ကိုကို့အတွက်ရော သူ့အတွက်ရော ဘွားနှင့်ဘိူးအတွက်ပါ ပေါက်ပေါက်တွေဝယ်ပေးနိုင်မည်။
ခေါင်းသေးသေးက အတွေးကြီးကြီးတွေးသည်။ ငါးကြင်းဆီနှင့် ငါးကြင်းပြန်ကြော်ဖို့လည်း ကြိုးပမ်းနေသေးသည်။
"တစ်လုတ်ကို တစ်ယွမ်လား"
"ဒါပေါ့"
ပြောင်းဖူးနှင့် ကြက်သား ရောကြော်ထားသည်မို့ ဝမ်ကျယ့်အကြိုက်ဖြစ်သည်။ ဒီကလေးက အခုတလောအဆော့တွေသိပ်မက်တာကြောင့် ထမင်းကျွေးဖို့ခက်လာတာမို့ အဘွားဖြစ်သူက ဟင်းလေးတွေမယ်မယ်ရရ ချက်ကျွေးသေးသည်။
သို့သော် အာလူးဘူးသီးတစ်လုံးကတော့ give and take မှ စိတ်ဝင်စားသည်။
ထမင်းစားရင် တစ်ခုခုဝယ်ပေးမယ် တစ်ခုခုလုပ်ပေးမယ်ဆိုမှသာ ဟုတ်တိပတိစားရှာတာမို့ ဘွားအေကတော့ ချော့တစ်လှည့် ခြောက်တစ်လှည့်ပင်။
