'လိပ်ပြာလေးလို အနားမှာသိပ်ဝဲချင်တဲ့ အာလူး'
•
•
•
ကိုကိုက ပုံဆွဲနေတယ် ။ အာလူးက ဘာလုပ်နေလဲဆိုတော့ ကိုကို့ဘေးမှာ ဝမ်းလျားမှောက်ပြီး နှမ်းဖြူးရင်း လေဖုတ်နေတာ။
"ဒါက ရေကန်ကြီးလား"
"ဒါက ပန်းလေးတွေ"
"ကိုကို လိပ်ပြာလေးတွေထည့်လေ"
"လိပ်ပြာလေးလို နားမှာဝဲ .... ဆွဲချောင်လွန်းတဲ့ မင်းရက် ခမ်းပါးလေးလို... ညလုံး အိပ်မရတော့ဝူး"
အာလူးက လိပ်ပြာလေးလို နားမှာ ဝဲကို ဆိုရင်းဆိုရင်းကိုကို့နှုတ်ခမ်းကို လက်ညှိုးထိပ်နဲ့သွားသွားထိတော့ ကိုကိုက ပြုံးပြုံးနေတာပဲ။
"ကိုကိုရယ်"
"ဗျာ"
"တအားကြီးချောတော့ အာလူးက နှမြောလာပြီ"
"ဘာလို့လဲ"
"ဪ ချောလို့ပါဆို"
"ဟုတ်လား အာလူးက ပိုချောတာမဟုတ်လား"
"အာလူးက ချစ်စရာကောင်းတာပါ"
သွားညီညီသေးသေးလေးတွေကို စေ့ပြီး ဟီးကနဲ လုပ်ပြတော့ ပါးဖောင်းကြီးတွေက မို့တက်သွားတာပဲ။ ရှောင်းကျန့်က ပါးဖောင်းဖောင်းတွေကို သိပ်အသည်းယားတာ။ အသည်းယားပြီး ဖျစ်ညှစ်ချင်ပေမဲ့ ခပ်သာသာလေးပဲ ဆွဲလိုက်ပါတယ်။
"လိပ်ပြာလေးလို နားမှာဝဲ"
ရှောင်းကျန့်လက်က လိပ်ပြာလေးဆွဲတော့ ထိုသီချင်းကို တငြိမ့်ငြိမ့်ညည်းနေတဲ့ ရိပေါ်က လံုးတစ်တစ်နဲ့။
"ကိုကို"
"ဟင်"
"သားကို ချစ်လား"
"ချစ်တာပေါ့"
"ဘယ်လိုချစ်တာလဲ"
"လိပ်ပြာလေးက ပန်းလေးကိုချစ်သလိုပေါ့"
"ဟုတ်လား"
"ကိုကိုက ပန်းလား"
"အာလူးက လိပ်ပြာလုပ်ချင်တာမလား"
တချက်မျက်မှောင်ကျုံ့သွားတဲ့ လူကြီးပေါက်စကို ရှောင်းကျန့်က သဘောတကျကြည့်နေတယ်။ ပြီးတော့ မျက်လံုးလေးလှန်ပြီး ဆက်ပြောလာမယ့်စကားကို နားထောင်နေတယ်။
