Baha, kendi halinde yaşayan başarılı bir yöneticiydi. Hayatı ise bir gece ansızın karşısına çıkan kedi ile tamamen değişmişti.
Yuki, Japonca "kar" anlamında gelir. Diğer anlamlarından birisi ise "umut etmek için bir neden" olarak karşımıza çıkar.
E...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yıkanma merasimi bitmişti ama kedi pek de memnun durmuyordu. Sürekli bana söylenerek kendisini yalarken gözlerindeki ters bakışların ucu bana dokunuyor olmasına pek takılmıyordum. Sonuçta şu an tertemiz bir şekilde salonumda oturuyordu.
Bu arada diğer fark ettiğim şey ise kedinin çok güzel olduğuydu.
Bembeyaz tüyleri ve hafif iri bedeni artık onun tamamen sahipli bir kedi olduğunu düşünmeme neden olurken şimdiden resmini çekerek sosyal medyada paylaşmış ve kaybı olanların bana ulaşmasını istemiştim.
Bir sonuca varır mıydı bilmiyordum ama birkaç veteriner sayfasına daha yazdığım için biraz umudum vardı.
En azından bu minik evine dönebilirdi.
Belki de sahibi yoktu ve sadece sokakta beslenen bir kediydi... bu da ihtimaller arasında olurken bilgisayarda oyalanmama geri dönmüştüm. Bugün ekiple değil de tek takılıyordum çünkü hem saat fazla geç olmuştu hem de herkesin farklı farklı planları olduğunu biliyordum.
Bir süre sonra oynadığım oyunu gözlerimin yanmasıyla bıraktığımda saatin on ikiyi çoktan geçtiğini görerek geriye yaslandığımda esneyerek gözlerimi kapatmıştım.
Vücudum artık uyku istiyordu.
Yavaşça kapattığım bilgisayarın başından kalkmamla kedinin siyah gözleri bana odaklanırken ona odaklanmadan yemesi için bıraktığım kefirin olduğu kaseye doğru ilerlemiştim.
Üzgündüm ama şu an kedi için verebileceğim en besleyici şey kefirdi. Ekmek koysam da onu yemeyi reddetmiş ve elimdeki tek malzeme de kefir olarak kalmıştı.
Yine de kefiri içen kedi rahatlamamı sağlamıştı. Azalmış olan kaseyi biraz daha doldurarak hemen yanımda duran kedinin tüylerini okşadığımda onun için bir kutu bıraktığım yeri göstermiştim.
Şimdilik içine sadece havlu koyabilmiştim ama oraya çişini ve kakasını yapar mı emin değildim.
"çişini ve kakanı oraya yapmalısın tamam mı? Üzgünüm evimde senin için malzeme yok."
Kediye odaklı olarak konuşmamla hayvan bana doğru gelip elimi yaladığında bunu teşekkür olarak algılayarak gülümsemiş ve uzanarak kafasını okşamıştım.
Yumuşak yapıyı hissetmemle yüzümdeki gülümseme artarken bu hayvanın böylesine yumuşak olmasını hiç beklemediğim için sürekli sevesim geliyordu ve şaşırıyordum.
Yine de çok bağlanmak istemeyerek ayağa kalktığımda odama geçmiştim ki arkamdan gelen pati seslerini duymuştum. Yatağıma oturduktan sonra yatağımın ucuna gelen beyaz tüylerin süslediği hayvana baktığımda ciddi bir ifadeye bürünmüştüm.
"Senin yerin aşağısı. Yatağıma çıkmak yok."
İşaret parmağımı ona doğru uzatarak sallamamla kulakları hafifçe geriye doğru çevrilerek yine gözlerini kıstığında bunun sinirlenme hareketi olduğunu artık öğrenmiştim.
