Baha, kendi halinde yaşayan başarılı bir yöneticiydi. Hayatı ise bir gece ansızın karşısına çıkan kedi ile tamamen değişmişti.
Yuki, Japonca "kar" anlamında gelir. Diğer anlamlarından birisi ise "umut etmek için bir neden" olarak karşımıza çıkar.
E...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimin içi acırken saatin gecenin geç bir yarısı olduğunu biliyordum ama net olarak kaç olduğunda dair bir fikrim yoktu. Uzun zamandır oturduğum masamda dirseklerimi masaya dayadıktan sonra gözlerimi ovuşturduğumda çalıştığım için Yuki rahatsız olmasın diye kapattığım odamın kapısı açılmış ve yere değen çıplak ayak seslerini duymuştum.
"Baha, hâlâ çalışıyor musun?"
Uykulu sesiyle konuşarak bana seslenen Yuki'ye doğru dönmemle gülümserken hemen yanımda duran bedeni süzmüştüm.
Altında şort varken üzerine beyaz salaş tişörtlerimden birisini giymiş, dağılarak kabarmış saçlarıyla karşımda duruyor, ışıktan kaynaklı kıstığı gözleriyle bana bakıyordu.
"Çok az bir işim kaldı, birazdan yatarım. Sen odaya dön hadi."
Önümde ayakta duramayan Yuki'ye doğru konuşarak sandalyemi ona doğru çevirdiğimde kafasını olumsuz anlamda sallayıp bir anda kucağıma oturmuştu. Bacaklarını iki yana açarak yanlardan geçirdikten sonra göğsünü göğsüme yaslayıp kafasını omzuma koyduğunda çeneme değen beyaz saçlara bakarak yutkunmuştum.
"Yuki."
Benden bağımsız olarak ağzımdan çıkan şaşkın tonlamayla Yuki havada kalan kollarımı beline sardığında bir şey demeden omzumda uyumaya başlamıştı.
"Yatakta daha rahat edeceksin, ben de geleceğim hem."
Kucağımdan kalkması için konuşsam da kucağımdaki bedenden tepki gelmezken bu haline kafamı iki yana sallayarak hafifçe sandalyemi olduğu yerde döndürdüğümde önümdeki ekrana bakmak istememiştim.
İstemesem de yapmak zorunda olduğum işlerim gözüme batarken sandalyemi masaya yaklaştırarak kucağımdaki bedenle birlikte çalışmaya dönmüştüm. Yarım saat kadar sonra son kısmı da gözden geçirmemle bilgisayarımı kapatırken bugünlük yeterince çalıştığımı düşünerek bedenimi geriye yaslamıştım.
Her yerimin tutulduğunu hissederken burnuma dolan koku ve omzumdaki başın boynuma doğru düşmesiyle kafamı eğmiş ve Yuki'ye bakmaya çalışmıştım.
Gözleri kapalı, huzurla uyurken dudakları büzüşmüş, elleri ise eski sıkılığını kaybederek yanlara düşmüştü.
Bu haline karşı derin bir nefes alıp sakince koltuğumdan kalktığımda bacaklarını sandalyeme sıkıştırmadığım için kendimi tebrik ederek odama doğru yürümeye başlamıştım.
Kendisini tamamen bana bırakmış bedeni dikkatle odama taşıdıktan sonra nazikçe yatağıma yatırdığımda biraz mırıldansa da uyumaya devam etmişti. Üzerimdeki tişörtü düzelttikten sonra kendi tarafıma geçerek yatağa girdiğimde yan tarafta yatan Yuki'nin üzerine lila battaniyesini örterek sonunda gözlerimi kapatmıştım.
Son hatırladığım şeyler ise sızım sızım sızlayan vücudumdu.
