Baha, kendi halinde yaşayan başarılı bir yöneticiydi. Hayatı ise bir gece ansızın karşısına çıkan kedi ile tamamen değişmişti.
Yuki, Japonca "kar" anlamında gelir. Diğer anlamlarından birisi ise "umut etmek için bir neden" olarak karşımıza çıkar.
E...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hazırlanmış bir şekilde Yuki'yi beklerken telefonuma bakıyordum. Gruptan gelen mesajları okurken Savaş ve Selim'in dedikodusuna gülüp geçerken kapım açılmış ve Yuki'nin bedeni salona giriş yapmıştı. Ona doğru bakmamla gülümsediğimde karşımdaki çocuk daha çok sevimli duruyordu.
Giydiği lila renkli penyenin üzerine açık renk kot tulumunu giymiş, ayaklarına geçirdiği beyaz Converse'leriyle etrafında dönmüştü.
"Nasıl olmuşum!?"
Hevesle etrafında dönüp gözlerime bakmasıyla "Çok güzel." Dediğimde yanakları kızarmış ve çocuksu bir kahkaha atmıştı.
"Hadi gidelim! Meydanı gezelim önce olur mu?"
Beyaz saçları her hareketiyle dalgalanarak etrafa dağılırken Yuki bunu umursamadan bıcır bıcır konuşup yanıma gelmişti. Koluma girdikten sonra ikimizi kapıya ilerlettiğinde anlık durup bana bakmıştı.
"Dondurma yer miyiz?"
İstekle gözlerimle bakmasıyla "İstersen yeriz." dememle ellerini birbirine çırpmıştı. Bu halleri hoşuma giderken birlikte evden ayrıldığımızda resmen koşarak ilerleyen beden ne kadar istekli olduğunu gözüme sokuyordu.
"Hiih!"
Ellerini yanaklarına götürerek gözlerini iri iri açmasıyla kaşlarım çatılırken bir şey olduğunu düşünerek ona yaklaşmıştım.
"Haftaya da beni lunaparka götürür müsün!?"
Olabilse gözlerinden kalpler çıkartacak olan gence karşı gözlerimi devirdiğimde 'bu muydu derdin?' dercesine iç çekmiştim.
Hem lunapark neydi be?
"Oraya Emir'le gidersin."
Şu yaşımda oraya girmek istemediğim için ciddi bir şekilde konuşup gelen asansöre binmemle Yuki de peşimden geldiğinde yine aynadan ona bakmış ve kafasını eğerek kabine girdiğini görmüştüm. Ne vardı yani istemiyorsam...
"Üzülmen için bir sebep yok ortada Yuki."
Sıkkın duran omuzlarını hafifçe sarsmamla kafasını kaldırdığında asılmış olan suratını daha net görebilmiştim.
"İstediğim her şeyi yapabileceğimizi söylemiştin."
Küskün bir şekilde konuşmasıyla derin bir nefes aldığımda bunu ona nasıl söyleyebileceğimi düşünüyordum. Ben lunaparklara gitmezdim, düşüncesi bile tüylerimi diken diken ederdi.
"Yaparız da ama lunaparklar olmaz."
İstemsiz olarak sertçe konuştuğumda Yuki bir anda ciddileşmiş ve bir adım atarak bana yaklaşmıştı.
"Neden gerildin böyle?"
Bir anda onu teselli eden benken teselli edilen kişiye dönüştüğümde karşımda bir kedi olduğunu yine anlamıştım. Hislerimi algılayarak ona göre davranıyordu.
