Chapter 6

717 47 11
                                    

HERSHEY'S POVS:

"Relax, baby. The plane wouldn't crash." Pagngisi niya na humawak ang palad sa nanlalamig kong palad.

"It's my first time and you know I'm really scared." Pag-amin ko. Natigilan ito at kumunot na naman ang noo.

Halata naman kase na first timer ako. Ngumingisi at iling nga siya sa akin kanina nung tumataas na 'yong airplane kase nga sumigaw pa ako sa takot. Kaya lahat ng pasahero ay napalingon sa pwesto ko.

Hiyang-hiya talaga ako nun at napatakip ng mukha. Mabuti na lang nandito si hubby—fake husband ko to comfort me. He's really the best man.

"It's your first time? You'd said before that you'd travel the whole world by your profession as a model."

Bigla akong nataranta sa narinig ko. Nag-isip ako kung ano ang isasagot ko nang mahina akong tumawa-tawa.

"Hahaha! I'm just joking to eased my nervous disorder! I'd do that every time I'm already inside the airplane!"

Napahinga ako ng lihim nang makitang parang naniwala naman siya sa kasinungalingan ko.

Packing tape! Muntik ka na Hershey!

"My parents excited to meet us. So, they're waiting now to our arrival." Sabi nito habang ang pansin ay sa binabasa nitong magazine. Nakadekwatro pa na upo 'yan.

"Did my parents know our marriage in your hometown?" Mahina kong tanong habang nakaharap sa kaniya.

Nilihis nito ang tingin sa akin. I really love his singkit eyes. Nakakaakit iyon.

"Yes. I told my assistant to informed them and they said to come at the day of our wedding." Sagot nito bago binalik ang tingin sa binabasa nito.

Tumango ako at lihim na bumuga ng hangin. Wala pa man ay natatakot na ako kapag nalaman nila Mama at Tito na hindi ako si Estrella Dellomes, Kundi si Hershey Flores.

I'm sure they'll stop the wedding, or worst, I'm immediately going to jail. That day my life will gonna be ruined.

Sa kakaisip ko ng mga negative thoughts ay nakaidlip pala ako. Naalimpungatan ako nang may mainit na bagay sa labi ko bago may tumapik sa pisngi ko na alam kong isang palad.

"Hey, baby. wake up." Dumilat ako at mukha ni Luxian ang nabungaran ko.

"S-sorry... I can't help myself but to dozed." Paumanhin ko na kinailing nito at ngumiti kaya sumingkit pa lalo ang magandang singkit na mata nito.

"It's okay, baby. I wake you up coz our plane is landed just now."

"We're here at China na?" Tumango ito bago ngumisi sa akin. Ang gwapo!

"Yes. So let's go?" Tumayo siya bago nilahad ang isang kamay sa akin.

"Okay." Tugon ko bago kinuha ang palad niya, pinagsiklop niya iyon.

Lumabas na kami ng airplane habang ang mga gamit na'min ay dala ng dalawa niyang tauhan. Black men ba.

Namamangha na nilibot ko ang tingin sa buong paligid. First time ko dito sa China kaya naninibago ako sa paligid.

"Those are my parents." Turo nito sa dalawang tao na nakaupo sa waiting arrival. Napatayo sila ng makita kami.

Isang Ginang na maganda pa din kahit halata na ang edad nito. Katabi nito ang isang Ginoo na kamukha ni Luxian. Maputi din at singkit ang mga mata at matangkad din na gwapo.

Halata sa pananamit at ayos nila ang karangyaan pero nandito sila at naghihintay kasama ang ilang mga naghihintay din ng pamilya nila.

"Fùqīn! Mûqīn!" Tawag pansin niya.

LUXIAN LINTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon