Ertesi gün uyandığımda her şey normal gibiydi ama huzursuz hissediyordum.
Sabah yatakta uyandığımda bu yatağın gerçekten bana yabancı geldiğini fark etmiştim. Çünkü benim yerim Taehyung'un yatağıydı.
Odadan tamamen iyileştiğime ve fermon salgılamadığıma emin olduktan sonra duş alıp yeni bir baksır ve üstüme bol uzun Tae çalıntısı tişört giyip çıkmıştım ve tüm odalarda sarılabilmek için bir adet Taetae aramıştım. Ama yoktu. İşe gitmiş olmalıydı.
Kahvaltı etmek için mutfağa girdiğimde aslında canımın istemediğini fark ederek sadece su içip çıktım ve pencereden dışarı izlemeye başladım.
Bu gün erken gelir miydi? Aslında ona kızmam gerekiyordu çünkü ben zaten o an zor bir durumdayken beni daha çok zor duruma sokup hiç görmediğim kuyruğum ve kulaklarımla karşılaştırmıştı beni. Bu hoş değildi. Hemde hiç hoş değildi. Bu konuyu ben kızgınlıkta değilken konuşması gerekirken kızgınlıktayken konuşmuştu çünkü kabul etmemin oranını yükseltmek istemişti ama yanıldığı bir konu varsa oda kesinlikle benim irademdi. Kendimi çok iyi kontrol edebilen biriydim ki eğer kontrol edemesem çoktan Taehyung'a onu sevdiğimi söylemiş olur ve şu an burda olmaz aile evimde bulunurdum.
Yaklaşık 2 saat sonra Taehyung'un eve akşam geliceğine zihnimi ikna edip telefonumu kurcuklayarak şu erken kızgınlık olayını konuşmak için doktor randevusu aldım.
Yukarı çıkıp altıma bir pantolon geçirdikten sonra tam tişörtü çıkarcaktım ki Taehyung'un fermonlarını sevdiğim için vaz geçip onun bol tişörtüyle kalarak yanlızca üstüme bir deri ceket geçirdim.
Dışarı çıktığımda koca ön bahçede dikilen korumalar bana bakmıştı sadece. Bir şey diyememişlerdi çünkü benimle Yoongi dışında hepsinin konuşması yasaktı. Bu kuralı Taehyung koymuştu bizzat çünkü ilk onun evinde kalmaya başladığım zamanlar bir kaç koruma bana orospuymuşum gibi muamele yapmıştı. Tabi sonra Tae onları yurt dışına göndermişti ve önlem amaçlıda bu kuralı koymuştu.
Tam bahçeden çıkıcakken Yoongi hyung'un sesi ile durmuş ve ona bakmıştım.
"Bay Jeon gidiyor musunuz?"
Ona dönüp gülümsedim ne kadar Jungkook demesini istesemde Taehyung emriyle Bay Jeondum hala.
"Evet Yoongi Hyung. Bir sorun mu var?"
Hafif gülümseyerek gülümsememe karşılık verirken kafasını iki yana salladı.
"Hayır elbette. Bay Kim'e haber vermemi ister misiniz?"
Emin olamadığım için dudak büzerek etrafa bakındım daha sonra gülümseyerek kafamı iki yana salladım. Eğer doktora gittiğimi öğrenirse her şeyi öğrenmek isterdi ve eğer benim hoşlanmıyıcağım bir şey ise yapmamı isterse doktor örneğin "bastırıcı ilaç kullanmamak" bunu yapmam için zorlardı ama öğrenmse bunu yapmaya devam edebilirdim.
Yanlızca kafasını salayıp bir adım uzaklaştıktan sonra çıkışa ilerlemeye devam ettim ve dışarı çıktıktan sonra minik elektirikli bebek mavisi moto sikletime binerek onunla takım bebek mavisi kaskımı taktıktan sonra ilerlemeye başladım.
Aslında Taehyung'un bana ben defalarca itiraz etmeme rağmen aldığı bir kaç araba vardı ama ben yinede bunu kullanmayı seviyordum. Bunu bana doğum günümde almıştı. Hem elektirikli olduğu için hava kirliliğini önlüyodu hemde çok şekerdi. Kesinlikle çocukluğumdan beri bunu hayal etmiştim ve o ben ailesi öldüğü sene Tae mutsuzken mutlu olmak istemediğim için doğum günümü kutlamayı düşünmezken bana bunu alıp gelmişti. O gerçekten düşünceli ve iyi biriydi. En azından bana karşı öyleydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
First And Last Love |Taekook|
Fanficİki bir birine aşık dost. |omegaverse| |alfatae&omegakook|
