Bay Scott'un Arzusu |TAMAMLANDI|

17. BÖLÜM

Londra sokakları, havaların biraz olsun ısınmaya başlamasıyla kalabalıklaşmış, tekrar neşeli, umursamaz soylularıyla canlanarak renk kazanmıştı. Dükler, burnu havada, yanlarında dolandırdıkları genç, alımlı subaylara birşeyler söylemekle meşgulken, genç kızlar subayları beğenmişlikle süzüyorlardı. Bunların ardında orta yaşlı soylu kadınlar kendi aralarında dedikodu yapmaktan pek bir keyif alıyordu. Kaitlyn'de hava almak için kendisini Londra'nın sokaklarına atmış, şehrin en ünlü, en pahalı dükkanlarını gezerken bulmuştu. Bir sonraki ay Bay Scott'un otuzuncu yaş günüydü ve bunun şerefine şehirde büyük bir parti verilecekti. Baron'un doğum gününe, başta kral III. Charles olmak üzere ülkenin her tarafından çeşitli unvana sahip davetliler ailesiyle beraber katılmalarının yanısıra baloyu duyan tüm soylular önümüzdeki ay için büyük bir hazırlık içerisindeydi.

Bu davete Nicholson aileside davet edilmişti. Babası ve annesi bu davetin bizzat Bay Scott'tan olduğu için epey gururlanmış ve bunun şerefine balo bütçesi için açık elli davranmaya karar vermişlerdi. Kaitlyn, normalde elbise diktirmeyi planlıyordu ancak dükkanlari gezmenin bir sakıncası olmadığını düşündüğünden etrafı gezmiş fakat arzularındaki görünüme sahip bir balo elbisesi bulamamanın hayalkırıklığı ile konağa dönüyordu.

Geçtiği yol taşlıktı. İlerlediği sessiz, ıssız bir dar sokaktayken birden kendisini duvara çeken kollarla şaşkınlığa uğramış, boğuk bir inilti çıkarmıştı. Kendisine uzatılan bu kaba ellerin sahibi Bruton Miller'den başkası değildi. Genç adamın kumral saçları uzayarak birbirine karışmış, buğday teni olduğundan daha soluk görünüyordu. İşlediği günahın bedelini ödüyor olmalıydı. Tanrı, ona bir ömür boyu böyle felaket bir ceza vermişken iyi olması beklenemezdi. Eski, genç ve yakışıklı görünümünden eser yoktu. Uzun zamandır iyi olmadığı herhalinden belliydi.

Kaitlyn'i kollarından tutarak duvarda sabit tutuyordu. Titrek, solgun dudakları biraz kıpırdanır gibi olduktan sonra konuşmak için nihayetinde mecal bulabilmişti.

"Kaitlyn, Kaitlyn..."

Kaitlyn, bir süre sadece adını pis ağzında dolandıran bu adama karşı hiç direnç göstermedi. Biliyordu ki bu adamdan kaçıp saklanmak istemiyordu. Aksine karşısında güçlü ve dik durarak serinkanlı davranmak ve böylece onu çıldırtmak istiyor ve belkide ne saçmalayacağı hususundaki merakının giderilmesime ihtiyacı vardı. Bundan dolayıdır ki biraz daha sabır gösterildi. Kekeleyerek konuşan adamı biraz cesaretlendirmek için "Evet, Bruton devam et." Diye konuştu. Konuşurken iyi, hoş bir kadından ziyade bir yabancının soğukluğu vardı sesinde. Ancak Bruton Miller bunu algılayamamış olacak ki kendisinden epey uçuk bir istekte bulunmuştu.

"Kaitlyn, biliyorum seni çok fena halde büyük bir hayalkırıklığına uğrattım. Aptalın tekiyim ama ben Kyrie ile öyle münasabetsiz bir ilişkiye daha önce girmedim. Kesinlikle iftira atıyor, lanet kadın başkasının suçunu üzerime yıktı. Fakat bunların hiçbir önemi yok şimdi. Çünkü o çirkin kadını ve doğacak uğursuz bebeğini kabul etmeyip buralardan gidip izimi kaybettireceğim." Gözleri korkuyla Kaitlyn'in yüzünü taradı. Kendisine acıyan gözleri görmek ister gibiydi. Ama Kaitlyn'in, ifadesiz suratına aldıdmadan konuşmasını devam ettirdi. "Kaitlyn... Kaitlyn Nicholson, benimle Londra dışına çıkmanı istiyorum. Yalvarıyorum benimle gel Kaitlyn."

Kaitlyn, bu şuursuz teklif üzerine silkelenip Bruton Miller'i üzerinden attı. Ona bir zavallı gibi acıyarak baktı. Bedbaht olan bu adamın hala ne cüretle kendisine böyle aşağılık, onursuz bir teklifte bulunabildiği için gururunun incindiğini düşünüyordu. Demek bu adam kendisinin bu çirkin teklifini kabul edecek kadar aşağı görüp onu küçümsüyordu. Demek bu onursuz adam onunla ne olacağı belirsiz bir gelecekte onunla olmak istediğini düşünüyordu. Demek, kendisinin, akılsız toy bir genç kız olduğunu düşünüyordu. Keşke şuan elinde bir kılıç olsaydı da Bruton Miller'in dilini kesse ve bir daha kendisiyle konuşmaya cesaret edemese. Yinede tüm öfke ve kibrini sineye çekerek, aşağılayıcı, sakin tavrıyla konuştu.