Bay Scott'un Arzusu |TAMAMLANDI|

19. BÖLÜM

Keyifli okumalar!!!

19. Bölüm

Bay Scott ve Kaitlyn'in nişanları sade ve gelenek göreneklere bağlı kalarak yapılmıştı. Yalnız Bayan Cyzerina, Bay Thompson'un, oğlunun mürüvvetini görmeden vefat etmiş olması onu epey bir tasalandırmıştı. Bay Scott, annesini teselli etti, çoğu zaman kardeşi Rosalia'dan ve Kaitlyn'den yardım aldı.

Harika bir nişanlılık dönemi geçirdi. Son derece pürüzsüz, iyi huylu ve sakin geçen kısa nişanlılıklarını evlilikle taçlandırmıştılar. Tüm Londra halkı bu düğünü konuşuyordu. Kimileri Kaitlyn'in daha genç bir kızken, baronla evlenmesini kesinlikle tecrübesizlik ve ardından pişmanlık olarak nitelendiriyordu. Kimileri ise Kaitlyn'in başına talih kuşu konduğunu söylüyordu. Bay Scott; kendisi için belki yeterli soyluluğa sahip olmayan ama aklı başında, olgun, kesin duruşlu, eğitimli ve de güzel bir karısı olduğu için şanslı görünüyordu.

Düğünden bahsetmişken Bay Robert ve Irene'den söz etmesek olmaz. Nişandan kısa bir süre sonra çıkmaya başlamışlardı ve yakında bu samimiyetlerini nişanlılıkla süsleyeceklerdi ama bu ilişkinin pek romantik olduğunu savunamazlardı. İkiside, akla yatkın olduğundan bu izdivaca razı gelmişlerdi. Bay Robert, kuzeni Irene'ı kesinlikle güzel hatta epey güzel, eğitimli bir kadın olarak görüyordu. Ancak ne var ki kalbindeki hasetlik, kıskançlık, cahillik tüm bu artılarını silip süpürüyordu. Irene ise Bay Robert'e epey bağlanmıştı ama bu bağlılık bir aşktan ziyade unvan ve  güzellik takıntısıydı. Evet ilerde Nicholson konağının, hanımı unvanı tüm kardeşlerinin hayalini süslerdi ancak Irene bu konuda daha hırslıydı. Diğer bir etkene gelecek olursak Bay Robert, son derece yakışıklı bir adamdı. Uzun boyu, uzun sarı saçları ve mavi gözleri, kendisini her gören genç leydiyi kendisine mutlaka aşık ederdi.

Bruton Miller'de kendisine teklif edilen parayı geri çevirmeyerek Kyrie ve çocuğunu yanınsa götürerek Londra'nın dışına çıkmışlardı. Ross'ta şimdilerde olması gerektiği gibi geri dönmüştü.

Kaitlyn ve Bay Scott, balaylarını Bath'i ziyaret ederek geçirecekti. Orada, Bay Scott'un amcası ve yengesi, Lawrence Street'te kalıyorlardı ancak onlara rahatsızlık vermemek adına daha önceden aldığı pek büyük sayılmayacak ama hoş bir konakta kalıyorlardı. Kaitlyn, aşırı kalabalık dekarasyondan kaçınılmış bu ferah konağı, Nicholson Konağından daha hoş buldu doğrusu. Çok geçmeden konağa bir yardımcı, aşcı ve uşak alınmıştı. Uşak elli yaşlarında, çirkin bir adamdı ama buna rağmen kendisinden istenilen her isteği yerine getirtebilecek kadar sağlam, dinç bir vücudu vardı. Aşçı'da yine ellilerinde, yüzü güzel şişmanca bir kadındı. Eli lezzetliydi. Evin yardımcısı Ashley, yirmili yaşlarında, eli yüzü düzgün bir genç kızdı. Henüz deneyimsiz bir çalışan olmasına rağmen on parmağında on marifet vardı. Kendisinden istenilen her isteği eksiksiz bir şekilde yerine getirdiğinden dolayı kendisinde bir noksanlık bulunması zor bir ihtimaldı.

Konağa ilk ziyarete gelenler Bay Scott'un amcası Charles ve yengesi Beck'ti. Bay Charles, doğuştan saf yaradılışlı nazik bir salon adamıydı. Altmış beşini devireli cok zaman geçmemişti. Uzun seyrek saçları, arkaya doğru yatırılmış, kırmızı kafa derisi görünür haldeydi. Karısı Bayan Beck'te en az kocası kadar ılımlı, uyumlu bir kadındı. Kocasından yalnızca dört yaş küçük olmakla beraber, yaşına rağmen gençliğin verdiği yaşama sevinci hala kendisinde dirdi. Bunun sebebini, doğru evlilik dolayısıyla olduğunu söyler, kocasıyla böbürlenmeden edemezdi. Yalnız bu çiftin yıllardan beridir içlerinde ukte kalan bir hevesleri var. Bir çocuk sahibi olmak. Ne kadar çabaladıysalar bile ellerine küçük bir şans bile geçmemişti. Bundan dolayı ikiside yeğenleri Rosalia ve Scott'u kendi öz çocukları gibi görüp onları benimsemişlerdi.