MEVA

2|Geçmiş

Beğenmeyi ve bölüm içi yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen...

Jüpiter keyifli okumalar diler...

Haluk Levent-Sevenler Ağlarmış

🦋

Flashback-Haziran 2019

İlahi bakış açısı

3 haziran sabahı eski aile evlerine ulaşan Ahu bu durumdan fazlasıyla mutlu olsa da o evin içinde amcası ve yengesinin de olmasından dolayı huzursuzdu.

"Ahu, asma suratını artık abicim hadi."

Sancar kardeşinin moral bozukluğunu anlayabiliyordu. O eve gitmeyi hiçbiri istemiyordu ama hepsi de ailesini çok özlemişti.

Ahu diğerlerini de üzdüğünü fark ettiğinde zorla da olsa kendisini toparlayıp gülümsemeye çalıştı. Ailesini üzmeyi asla istemezdi. Onun gülümsediği gören Derin kardeşine uzanıp yanaklarını sıkmaya başladı.

"Aman da aman. Benim küçük ergenim bize surat mı yapıyormuş?"

Ablasının hareketine her ne kadar kaşlarını çatmak istese de onunla bebek sesiyle konuşması Ahu'nun sesli gülmesine sebep oldu.

"Ya abla bırak, yanaklarımı sarkıtacaksın. Hem ben ergen değilim, 20 yaşındayım."

Onun bu sitemi hepsinin yüzünde bir tebessüm oluşturmuştu. Ömer Asaf konuştu.

"Sus bakayım sen. Daha 20'ne girmedin, hala 19'sun."

"Ya Asaf sen de mi?"

Sancar arabayı evlerinin önüne çektiğinde dikiz aynasından kardeşine baktı.

"Ömer Asaf'a ne zaman abi diyeceksin Ahu?"

"Hiçbir zaman."

Geldiklerini fark eden Ahu abisine cevap verip hemen arabadan indi. Diğerleri de onun arkasından inerken hepsinin az önceki gülüşleri solmuştu.

Araba sesini duyan evin küçük kızı Defne ev halkına bağırarak kapıyı açtı.

"Ablamlar ve abimler geldii, yaşasıın!"

Onun bu neşeli sesi hepsinin tekrardan yüzünün gülmesini sağladı. Ahu koşarak kardeşinin yanına gitti ve dizlerinin üzerine çöküp ona sıkıca sarıldı. En son 3 ay önce onların İstanbul'a gelmesiyle görüşmüşlerdi.

Gözlerinin dolduğunu fark eden Ahu yavaşça kardeşinden ayrıldı ve ayağa kalktı. Zaten o sırada ablası da yanlarına gelmişti. O Defne'yle sarılırken içeriye girdi. Kapının hemen yanında sıra olan annesi, babası, kuzenleri Selen ve Selim'le gülümsedi tekrardan. Ne kadar amcası ve yengesini sevmese de kuzenlerini çok seviyordu.

"Sultanım, özledin mi kız beni?"

Annesine sıkıca sarılırken Meral Hanım, onun bu hitabıyla dolu gözlerine rağmen güldü.

"Özledim tabi deli kız, nasıl özlemem?"

Annesinin ardından babasına da sıkıca sarılırken Bülent Bey'in de karısı gibi gözleri dolu doluydu. Her ne kadar onların Trabzon'da yaşamasını istese de bazen bunu dile getirmek üzereyken kendini durduruyordu. Çünkü bunu söylese biliyordu ki diğerleri kalmasa da Ahu, her şeye rağmen kalırdı ama hem onun eğitimi için hem de Trabzon'da yıllardır var olan karışıklıktan dolayı onların uzakta olması en doğrusuydu.

Sıra kuzenlerine geldiğinde ikisine de aynı anda sarıldı.

"Büyümüş mü benim ikizlerim?"

Selim göz devirirken Selen gülmüştü.