Eve girdiğimde anneme 'ben geldimmm' diye bağırarak hemen odama gittim. Üstümü değiştirmeden yatağa sırtüstü bir şekilde yattım. Tavana bakarak Mavili Çocuğu düşünüyordum. Of ya lanet girsin çocuğa ismini bile sormamıştım daha hem de aramızda neler geçmişti. Banyoya girdim ellerimi yıkayıp üstümü değiştirdim ve annemin yanına mutfağa inecekken telefonumun zil sesiyle telefonumu cebimden çıkardım. Bilinmeyen numaraydı. Umursamadan telefonu açtım ve bir ses bana 'Öykü' diye fısıldamıştı. "Kimsiniz ?" dedim fakat hiç ses gelmedi. Bu sefer sinirle kükredim "kimsen cevap ver" diye telefondaki ses "benim Mavili Çocuk " deyince telefonda donakaldım. Sanki dilimi yutmuştum. Mavili Çocuk bana "bu akşam dışarı çıkalım mı ?" dediğinde sinirlendim ve " sen ne dediğinin farkında mısın ? Seni tanımıyorum daha tanışmadık bile " dedim. Ne demiştim ben ? iç sesimle kavga ederken üzüldüm ve sonra tekrar konuşmaya başladım. "Kusura bakma ani oldu bu o yüzden tepki verdim. Eğer tanışıcaksak neden olmasın ? " dedim. Mavili Çocuk" bu akşam saat sekiz de seni alırım" dediğinde yaptığım aptallığı düşünüyordum. Tam ağzımı açmış cevap vereceğim sırada beni beklemeden telefonu yüzüme kapattı. Katkısız odun işte ne olacak !.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavili Çocuk (Düzenleniyor !)
ChickLit"Onun ve benim her zaman mavi hayallerimiz vardı. Herkes 'mavi düşün siyah yaşa' lafına uyuyor,biz bir çılgınlık yapıp bu sözü değiştirip 'mavi düşün mavi yaşa ' yaparsak belki hayallerimiz gerçekleşir. Bizimle beraber gerçekleşecek mi görmek ister...
