KORKUNUN ESİRİ

KAN

Minik bir uyarı : kalbi zayıf olanlar bu bölümü okumasın diğer bölümden de beter))

Victoriadan...

Frank amca odasında yoktu. Yardımcısına nerde olduğunu sordum. Olay yerinde olduğunu söyledi. Odadan çıktığımda Elijahı gördüm aniden kolumdan tutdu ve beni odasına doğru itdi.

-Yürü!

-Bırak kolumu!

-Odama gel her şeyi anlatıcam.

-İstemiyorum bırak kolumu!

-Victoria lütfen gel. Bak lütfen diyorum.-dedi ve kolumu bıraktı.

Odasına doğru yürüdüm. İçeri geçtik.
- Frank komisermin orda olamadığını biliyordun değil'mi ?

-Evet biliyordum. Bak Victoria ben de Luciusu bulmak istiyorum. O cani nasıl hapisten kaçtı, kimden yardım aldı, bilmiyorum. O kayıtlara gelince ben orda bir şey bulamadım. Çocuk bir adamın peşine takılıyo adamın yüzü kameraya dönük. Ama eminim Luciusdu o adam. O zavallıyıda takmış peşine kaçırmış. Çok aradım o kızı. Ama izini bulamadım. O adam gelincede sinirlerim tepemdeydi. O yüzden sana yolladım. Aramızın iyi olmadığını biliyorum ama Frank komiserime lütfen bunu söyleme.

-Yine de bana kayıtları vere bilirdin.

-Evet biliyorum, sen dün odama girince inat etdim. Özür dilerim. O kıza da en az senin kadar üzülüyorum.-dedi ve bana kayıtları uzatdı.

-Al biliyorum geç ama belki katili bulmakta yardımcı olur-dedi ve hafifce gülümsedi.

O benden özürmü diledi az önce??? Bu nasıl değişik ya? Bir aşağlıyo, bir özür diliyor. Kayıtları aldım ve:
-Ben olay yerine gidiyorum. Görüşürüz.

-Görüşürüz. Dikkatli ol....

💜💜💜
Kateden...

Adam tornavidayla bana yaklaştı. Çok korkuyordum. Ne yapıcaktı gözlerime?
Bu sırada adama bir arama geldi.

-Alo, ne var Allahın cezası! -dedi telefondakı adam bir şey söyledi.

-Aldınmı kayıtları?Nerde şimdi yanındamı kayıtlar?-dedi sinirle.

Telefondakı adam yine bir şey söyledi. Daha sonra kapatıp, tekarardan bana döndü.

-Evet, nerde kalmıştık. Ha evet gözlerini çıkarıcaktık.

-Lütfen yapma amca!-ağlamaya başladım.

-Ama ondan önce-dedi ve dişçilerin kullandığı kerpeteni çıkardı.

-Senin bu gece işini bitiricem-dedi ve gülmeye başladı.

Çantasından bir alet daha çıkardı. Aleti zorla ağzıma takdı ve ağzım açık kaldı, kapatamıyordum.

O kerpetenden çok korkuyordum en son babam benı dişçiye götürdüğünde dişimi çekmişti ilaçla ama çok acımışdı.

Bu amca ilaç bile kullanmicaktı galiba.

-Uslu dur küçük şeytan!-dedi kerpeteni dişime sabitledi.

Göz yaşlarım durmadan akıyordu. Adamın yüzünde hiç merhamet yoktu. Keyif alıyordu bu durumdan.

Aniden kerpeteni çekti. Kulak batırıcı bir çığlık atdım. Çıkan dişimi yere atdı ve bana tokat atdı.

-Kes lan sesini-daha yeni başladık.