KORKUNUN ESİRİ

CASUS

Derin bir iç çekti.
-Pas hakkım var'mı?

Hayır anlamında kafamı salladım.

-Söyleyemem Victoria. Benden nefret edersin. Bir gün anlatıcam ama şimdi değil.

-Tamam, bunu anladık ama sana güvenmemi istiyorsan, bana her şeyi anlat. Kimdi o italyan adamlar? Neden gizli saklı görüşüyordunuz?

-Benimle ekip olursan zaten anlatıcaktım. Sadece kabul et.-dedi ve gülümsedi.

-Peki kabul ediyorum. Anlat şimdi meraktan çatlıyıcam.

-Onlar dünyanın dört bir yanından çok gizli ajanlar. Lucius gibi tehlikeli suçluların peşindeler. Lucius bizi biliyor ama onları bilmiyor. Bana yardımcı olucaklarını söylediler.
Lucius beni tanıyordu. Asla adamı benim çevremde olan birisiyle yakınlık etmez diye düşünmüştüm. Meğerse yanılmışım. Yılan beslemişim koynumda. Zaten o Kaneden hiç gözüm su içmemişti. O yüzden hep eziyordum öyle. Ama seni tanımıyordum. Tabi sende yardımcısı ola bilirdin. Hem senden hemde Kaneden şüpheleniyordum. Benimle de ortak olmayı istemediğinden, onun adamı ola bileceğin aklımdan bir türlü çıkmıyordu.Ama bomba olayında sen olmadığına inandım.

-Bende bomba olayında sen olmadığına emin oldum. Anlaşılan Kane her ikimizi parmağında oynatdı. Benim seni suçlu sanmamı senin de beni suçlu sanmamı sağladı. Adi şerefsiz! Ama bir sorunumuz var. Ben Kane'e senin italyan birileriyle görüştügünü söylemiştim.

-İşte bu kötü oldu. Luciusa ötmüşdür, çoktan ama yine de kim olduklarını bilmiyorlar. Madem ki, ortaklığı kabul etdin. Seni bir gün gizli ajanlarla buluşturucam. Bize casusluk yapmanı istiyorlar.

-Onur duyarım.

-Hayır ben istemiyorum çok tehlikeli. Sana zarar gelsin istemem. Ben sensiz...

Bu sırada telefonum çaldı.

-Bir saniye.

Bilinmeyen bir numaraydı.
-Alo, ben Victoria Clark. Kimsiniz?

Ses gelmiyordu.
-Alo, ordamısınız?

-Dıtttt

-Kapatdı ya her halde çocuk falandı. Ee ne diyorduk?

-Hiç boş ver.-dedi ve omuzunu silkti.

Vedalaştık ve ben eve geçtim. Odama geçtim.Bu sırada kapı çaldı. Elijahtı her halde arabada bir şey'mi unutdum ya? Hızla kapıya koştum.

Gelen Kanedi. Bu da burayı kendi evi belledi ha! Yalandan yüzüne gülümsedim ve:

-Aa hoş geldin.

-Hoş bulduk güzelim.

Güzelimmi?? Ben seni güzelleştiricem. Hiç merak etme.

-Elijahla'mı geldin? Demin arabasıyla ben buraya gelirken önümden geçti.-dedi şaşkın ifadeyle.

-Evet.

-Victoria o adamın arabasına sakın bir daha binme! Sana bir şey olsa ne yaparım ben?

Pardon! Bu bana yürüyormuydu? Lan o yüzden Lucius bıçağı bana sokucakken yapma dedi bu. Şerefsiz. Göstericem sana gününü.

-Tamam ya abartma. Bana ne yapa bilir ki? Biliyon işte Luciusu bulmak için onla takılıyom.

-Ama yine de dikkatli ol.-dedi ve gülümsedi gerizekalı işte.

Kane'den...

Elijahı onun yanında görünce sinirden çatlıyorum. Victoria görmüyor ama o şerefsiz benim Victoriama yürüyor. O benim kimse onu benden alamaz!