kimse yok- yarı texting✔️

o n s e k i z.

Selammm, 18 bölüm olmuşuz (kitap reşit oldu desem kızarsınız diye demiyorum)

O zaman iyi okumalar dilerim

Bölüm Şarkısı;

Sertab Erener- Olsun ( şarkı seçimi esraav20 )

Günümüz.

Luna'dan.

Arabaya başımı yaslamış, camın ardından etrafı izliyordum. Hava yağmurluydu ve nedensizce yağmurlu havaları çok severdim. Beni huzurlu hissettirirdi genellikle, herkesin içi kararır, sıkılır ve yağmurun bitmesini isterdi ama ben aksine çok seviyordum.

"Şarkı açayım mı?" diye sorduğunu duydum Hazan'ın. Başımı kaldırarak ona cevap verdim.

"Bu zamana kadar açmamamız hataydı bence." dediğimi duyunca radyoya uzandı ve şarkı açtı. Ben beğenmeyerek çoğunu değiştiriyordum, sonunda bir şarkıda onu durdurdum.

Sertab Erener- Olsun. En sevdiği şarkılarından biriydi.

"Bu dursun!" diyerek elimi hafifçe kaldırarak onu durdurdum. Başını salladı ve elini çekip direksiyona koydu ve kırmızı ışığın sona ermesi ile yolculuğumuz devam etti.

"Başlarda yolları anlayabiliyordum ama artık biraz daha karmaşık olmaya başladı ve anlayamıyorum. Nereye gittiğimizi söylememek konusunda kararlı mısın, fikrin değiştiyse söyle bak?" demiştim meraklı bir şekilde. Bu hâlime hafifçe gülümsedi ve soruma yanıt vermeyerek sessizliğini korumaya devam etti.

"Her neyse, ısrarcısın demek, peki." diyerek önüme döndüğümde yine kırmızı ışığa takıldığımızı görmüştüm.

"Oyy, buradan çok tatlı gözüktüğünü biliyor muydun?" diyerek bana döndü ve yanağıma minik bir öpücük kondurup geri çekildi. Ben bir şey demeyerek yolları izliyordum.

"Sarı ışık geldi, aklın nerede Hazan? Ben süreyim istersem oraya uzanıp." diyerek başını ellerimle tutarak yola çevirdim. Hızlıca yola odaklandı ve yolculuğa devam ettik. Ben ise başımı diğer tarafa çevirerek gülümsedim.

-

"Geldik Luna." dedi Hazan arabayı park ederken. Bizi bir sahil kenarına getirmişti ama yanında küçük bir ev vardı.

"Yağmur dinene kadar evimde bekleyeceğiz." dedi ve ardından ikimiz de arabadan indik ve koşarak eve doğru ilerledik. İçeri girdiğimizde derin bir nefes alarak ceketlerimi askıya asmıştım. Hazan ise kapıyı kilitliyordu.

"Senin ne ara deniz kenarında minik ama iki katlı olan bir evin oldu, sorabilir miyim acaba?" diye sorarken çekinmeden L koltuğa oturdum ve onun cevabını beklemeye başladım.

"Seninle ayrıyken olmuştu bir şeyler." diyerek geldi ve yanıma oturdu.

"Ee, ne yapacağız şimdi? Hemen sıkılırım ben biliyorsun. Şu an Gül abla olsa belki fikir verebilirdi ama yok. Yani senin fikir vermen lazım ama sende de fikir verecek hâl yok sanırım." dediğimde elini kaldırarak beni durdurdu.

"Tabii ki var, ne sandın beni?" dedikten sonra sözlerine devam etti. "İkimiz de yemek yapmayı seviyoruz ve akşam oldu, o yüzden yemek yapabiliriz?" dediğinde gözlerimi büyüterek ona baktım ve yanıt verdim.

"Evet, ben bunu nasıl düşünemedim ya!" diyerek onunla hafiften alay ettiğimde yüzü düşmüştü.

"Her neyse, ne yapacağız ki?" diyerek yeni bir soru ekledim sözlerime.

"Hmm, aklımda sevdiğimiz bir yemek var. Tavuk-mantar sote ve yanında kremalı makarna yapabiliriz. Biraz daha basit düşünmeye çalıştığımda aklıma bu geldi." dediğinde ayağa kalktım.

"Yanında bir salatayla güzel olur ama malzeme var mı burada? Sonuçta buraya önceden geliyormuşsun." dediğimde o da ayağa kalktı ve belimden tutarak bana sarıldıktan sonra yanıtladı.

"Dün, gelip bayağı alışveriş yapmıştım. Gereken her şey var diye biliyorum, bayağı şeyi buraya taşıdım. Artık burada yaşayacağım sanırım. Tek kişi için yeterli bir ev. Gördüğün gibi bayağı hallettim her yeri, diğerini satılığa çıkaracağım." diye konuştuğunda bayağı şaşırmıştım açıkçası.

"Yalnız yaşamayacaksın Hazan, artık ben de varım. Birlikte yaşayalım bu güzel evde." demiştim bir anda.

"Sen ciddi misin?" diye sordu bana gözleri parlarken.

"Gayet ciddiyim Hazan." dedim ona gülümseyerek.

"O zaman ikimizin evinde ilk yemeğimizi yapalım." dedi bana ve ekledi;

"Sevgilim..."

-

Çocuğunun mürvetini görmüş anne gibiyim, çok duygulandım biz tekrardan sevgili olduk ve aynı evdeyiizz!

Diğer bölümün çok güzel sahneler olacaakkk hadi bays.

-Gecenin Yazarı.