Liefde in het labyrint.

hoofdstuk 23

Verwart staar ik naar het briefje. Wat betekent "proef 1"?  En wie is deze vrouw? Waarom wilt ze dat net Ík dit briefje vindt, ik bedoel, ik ben toch helemaal geen leider? Moet ik het aan Minho of Newt tonen? Ik besluit het aan Minho te laten zien. Hij is tweede leider en mijn vriendje. Wow...dat klinkt zo vreemd om hem mijn vriendje te noemen! Ik loop naar buiten en ga op zoek naar hem. Als ik hem na een halfuur en  drie toeren rond de Laar nog niet heb gevonden, begin ik me toch zorgen te maken. Waar zit hij nou? Dan denk ik eraan. Tuurlijk! Thomas moest niet gaan rennen, want Minho zit in het Labyrint! Ik zet me neer bij een boom en probeer aan de hand van de zon het uur te lezen. Ik schat dat het zo'n  twee uur moet zijn. Meestal komt hij pas rond halfvijf uit het labyrint. Dat wordt wachten. Ik moet er wel nog aan denken om straks naar de Keuken te gaan om het avondeten klaar te maken.

-*-

'Godverdomme, Alva waar zit je!' Ik schiet overeind en kijk om me heen. De zon is al bijna weg. Ben ik in slaap gevallen? Thomas staat opeens voor me. 'Eindelijk! Hier ben je! Ik ben je al twintig minuten aan het zoeken! Waarom kwam je niet? We moeten het avondeten gaan klaarmaken.' ratelt hij maar door. 'Euh, ja sorry ik wou even gaan zitten maar ik denk dat ik in slaap ben gevallen.' ik sta op en loop samen met Thomas naar de Keuken. 'Net de dag dat ik in de Keuken kom werken, vond jij het nodig om in slaap te vallen. Het is al halfvijf!' halfvijf. Minho is waarschijnlijk al uit het Labyrint! 'Waar is Minho?' vraag ik aan Thomas. Hij rolt met zijn ogen. 'Nu is het geen moment om met je vriendje te gaan zoenen, we moeten het avondeten klaarmaken!' Ik blijf staan. 'Wat zei je net?' 'Dat we het-' hij stopt midden in zijn zin met praten. 'Shuck! Newt heeft me het verteld maar ik mocht niet laten merken dat ik het wist!' Thomas slaagt zichzelf tegen het hoofd. 'Aan  wie heeft hij het nog meer verteld?' vraag ik, bang dat iedereen het weet. 'Zover ik weet niemand.' Thomas krabt in zijn nek. 'Eh, Alva, ga je tegen Newt zeggen dat jij weet dat ik weet dat ik het weet?' eigenlijk snap ik niet veel van zijn zin maar antwoordt toch maar dat ik het niet zal doen. Thomas ontspant zich en direct begint hij weer te zeggen dat we naar Frypan moeten. 'Jaja, stop nu maar met zagen. Zeg maar gewoon dat het mijn schuld is omdat ik in slaap ben gevallen.' ik rol met m'n ogen. Die jongen is één grote stresskip! Als we bij de Keuken aankomen, wijst hij naar zijn horloge, maar gaat snel verder met alles te verdelen. Als hij de laatste banaan heeft weggelegd kijkt hij op. 'Waar zaten jullie nu weer?' Hij lijkt niet echt boos, eerder geïrriteerd. 'Alva hier was in slaap gevallen!' zegt Thomas voor ik iets kan zeggen. 'Ja, sorry. Ik moet echt eens wat meer slapen denk ik.' zeg ik verontschuldigend. 'Voor deze keer maakt het niet uit. Maar wees op tijd volgende keer. Help me nu maar met uitdelen.

-*-

'Ik moet echt gaan slapen, Minho!' ik barst weer uit in lachen. Eigenlijk weet ik niet waarom. Ik heb maar een heel klein beetje teveel gedronken van Gally's spul. 'Goed dan, hij trekt me recht en kust me, vlak voor iedereen. Ik trek me terug en kijk hem geschokt aan. Eerst kijkt hij vreemd terug, maar dan snapt hij het. Ik voel de ogen van iedereen in mijn rug branden en draai me om. 'Euhm, wel ja, Minho en ik..' Ik kijk om naar Minho voor hulp. 'Ja, euhm,' Minho krabt in zijn nek. 'Alva en ik zijn samen, als een koppel samen.' zegt hij tenslotte. Ik kijk naar de grond en por Minho. 'Ik ga slapen.' zeg ik voor ik wegloop. Als ik naar m'n hangmat loop, hoor ik het geluid van de poort van het Labyrint die verschuift. Vreemd kijk ik naar de poort. Ze zijn nog meer net dicht gegaan, het klopt toch helemaal niet dat ze terug open gaan?

*DUM DUM DUM DUUUUUUUUMMM (dramatisch muziekje)* De poort gaat terug open. Ik was een klein beetje vergeten dat de poort open moest blijven en toen zat ik al aan het eind van het hoofdstukje dus toen dacht ik: laat ik ze maar gewoon terug opengaan. Het is trouwens maar een kort hoofdstukje want het zijn weet bijna examens en ik moet veeeel leren als ik mijn punten wil inhalen. Er gaat dus weer even geen hoofdtukken op komen, over een paar weken terug. ik ga het verhaal trouwens proberen af te maken rond begin juli zodat ik heel de vakantie heb om te schrijven aan m'n volgende boek zodat ik dat in september kan beginnen uploaden.

Maar dusss...De rest is op een domme manier achter gekomen dat Alva en Minho samen zijn. In het volgende hoofdstukje komen de reacties nog hoor!

DE POORTEN VAN HET LABYRINT ZIJN NIET GESLOTEN!!! Het einde is dus echt in zicht.

 

~Fudya