Liefde in het labyrint.

hoofdstuk 13

'Gaat het?' hoor ik Minho vragen. Ik knik. Pas als Minho me mijn kleren geeft besef ik me dat ik nog steeds naakt ben. Ik voel mijn wangen een beetje rood wroden als ik mijn kleren aandoe. Als ik mijn kleren aanheb trekt Minho me omhoog. Zodra ik sta geeft hij me een knuffel. Ik voel de tranen in mijn ogen prikken, maar ik slik ze weg. Af en toe komt er toch een snik uit mijn mond. 'Het is oké, laat ze maar gewoon komen.' zegt Minho. Ik weet niet of het door zijn woorden komt of door dat ik ze gewoon niet meer kan inhouden, maar net op dat moment laat ik al mijn tranen vloeien. Sommige van geluk, sommige van angst. Na een tijdje laat Minho me los en kijk ik om me heen. We moeten hier wel heel lang hebben gestaan want iedereen is al weg. 'Kom.' zegt Minho en loopt weg. Ik loop achter hem aan. We lopen een stukje door het bos, totdat we bij de rest zijn aangekomen. Iedereen komt direct naar mij en Minho om te vragen wat er is gebeurd, maar Minho stuurt ze allemaal weg. Newt roept hem en Minho loopt er joggend naar toe. Ik loop achter hem aan, maar als ik nog geen 2 passen heb gezet, begint alles te draaien en binnen de kortste keren lig ik op de grond. 

-*-

'Gaat het?' hoor ik voor de tweede keer vandaag. Als ik mijn ogen opendoe zie ik Newt, Minho, Chuck en Frypan boven me hangen. 'Ja.' zeg ik na een lange tijd en ga rechtop zitten. 'Wat is er gebeurd?' vraag ik. Ik weet enkel nog dat Newt's plan gelukt is. 'Ik weet het niet precies, maar je liep achter mij en toen ik me omdraaide lag je op de grond.' zegt Minho. 'Je was flauwgevallen.' voegt hij er nog aan toe. 'Wat..wat gaat er met Alby gebeuren?' vraag ik. Niemand zegt iets. Ik ben bang dat ik het antwoord al weet. Uiteindlijk doet Frypan zijn mond toch open. 'Hij wordt verbannen. Newt wordt de eerste leider, Minho de tweede. Maar hij blijft wel Renner, toch?' Minho knikt. 'Verbannen?' ik had gedacht dat ze hem zouden vermoorden, maar ze gaan heb verbannen? Verbannen naar waar? Oh, verbannen naar dáár. Ik knik als teken dat ik het al snap. 'Kom, je moet wat eten.' zegt Frypan na een lange stilte. Hij en Minho helpen me recht en gaan met me mee naar de Keuken. 'Sorry maar moet nu echt verder gaan doen aan het avondeten, anders staat er straks niets op tafel.' zeg Frypan. 'Mag ik helpen?' vraag ik. Ik weet niet waarom, maar ik heb het gevoel dat ik nu alles moet doen om maar niet aan Alby te denken. Frypan kijkt me bedenkelijk aan. 'Weet je het zeker? Misschien is het beter als je even gaat slapen.' komt Minho tussenbeiden. 'Ik ga toch niet kunnen slapen, als ik niets te doen heb dan..dan moet ik denken aan..aan..' ik weet niet hoe ik mijn zin moet afmaken. Ik denk wel aan hem, maar niet echt positief. Ik besluit om mijn zin gewoon niet af te maken. Frypan knikt. 'Kom maar.' ik loop met hem de Keuken binnen en voel me eindlijk weer een beetje gerust. Ik werk hier nog niet zó lang, maar het voelt alsof ik hier al jaren werk. 'Kan je de groenten snijden?' vraagt Frypan. Ik slik. 'Snijden..' mompel ik heel zacht. Maar Frypan heeft het toch gehoord. 'Wat is er?' vraagt hij en hij komt dichterbij. 'Ik..Alby had altijd een mes bij..en..hij heeft me gesneden in mijn gezicht.' het kost me veel moeite om het eruit te krijgen. 'Wil je dan brood bakken?' ik knik en begin aan het brood. 

-*- 

Tijdens het eten zit ik weer aan tafel met dezelfde mensen als altijd. Normaal wordt er veel gelachen en gepraat, maar nu is de hele Laar stil.  Ondertussen weet iedereen al wat er gebeurd is. Ik krijg hier en daar wat medelevende blikken, maar wat me het meest verbaasd is dat ik ook hatelijke blikken krijg. Wat heeft dat te betekenen? Zouden ze boos zijn omdat Alby nu weggaat? Had hij dan gewoon moeten verder doen waar hij mee bezig was?! Zo snel als ik kan sta ik op van tafel en ga naar het bos. Ik moet hier weg voor ik ga ontploffen. Ik weet eigenlijk niet waarom ik altijd naar deze plek ga. Je zou denken dat ik hier juist nooit meer wil komen. Ik ga tegen dezelfde boom zitten en doe hetzelfde als altijd als ik hier ben. Ik denk na en probeer rustig te worden. Mijn gedachten gaan alle kanten op en ik ben eindelijk weer tot rust als er iemand voor me komt staan. Mijn ogen zijn dicht dus ik weet enkel dat er iemand voor me staat doordat de zon niet meer in mijn ogen schijnt. Ik open mijn ogen en hou mijn hand boven mijn ogen. Ik kan niet geloven wie daar staat. 'Hoi, Alva.' zegt de persoon. Ik beef over mijn hele lichaam. 'A..Alby.' 

OMG!!!!!!!!! ALBY IS BIJ HAAR IN HET BOS!!!! Wat zou hij gaan doen? Hoe komt hij daar, die moet toch opgesloten zitten in de Slammer?! ~fudya

Vote en Comment? Xx