Liefde in het labyrint.

hoofdstuk 9

Als iedereen gedaan heeft met eten ga ik naar Keuken om Frypan te helpen met afwassen. 'Ah, daar ben je eindelijk.' zegt Frypan grijnzend als hij me ziet. Ik loop naar hem toe en neem een handdoek om de borden mee af te wassen. 'Wat is het avondeten eigenijk?' vraag ik als we klaar zijn met de afwas. 'Brood en een banaan. En water natuurlijk.' antwoordt hij. 'Zal ik het brood maken?' vraag ik met een brede grijns. 'Ik wou het je net vragen.' grijnsd Frypan mee. Ik ga loop naar hetzelfde kastje als vorige keer en neem alle ingrediënten. Als ik klaar ben voeg ik mijn geheime ingrediënt nog toen. Als ik het helemaal klaar heb leg ik er een handdoek overheen en ga naast Frypan staan die weet-ik-veel-wat aan het doen is. 'Wat kan ik nu doen?' 'De box is aangekomen met spullen, daar zit altijd wel iets in wat voor de Keuken is. Kan jij dat even naar hier brengen?' 'Tuurlijk.' zeg ik terwijl ik al naar de Box loop. Daar aangekomen staan Wiston en Newt al in de Box. Ik spring erbij. 'Ik moest de spullen die voor de Keuken bedoelt zijn komen halen.' zeg ik tegen Newt. 'Doe maar.' zegt hij. Ik kijk om me heen als mijn ogen stoppen bij een doos waar Dash opstaat. Ik neem de doos en lees wat er opstaat. 'Wasmiddel!' roep ik blij. Winston en Newt kijken allebei mijn kant op. 'Is dat dat product dat er voor gaat zorgen dat wij niet meer naar zweet ruiken?' vraagd Newt met een grijns. 'Ja!' zeg ik nog steeds blij. 'Wanneer is het nog eens wasdag?' vraag ik. 'Morgen.' 'Perfect, dan kan ik het morgen al uitproberen!' roep ik blij. 'Zeg, jij was hier toch om dingen voor de Keuken te halen?' vraagt Newt nog altijd grijnzend. 'Oeps. Hij zal zich wel afvrgagen waar ik blijf.' grinnik ik. Ik zoek snel alles uit wat voor de Keuken is en loop er mee naar Frypan. 'Sorry, dat het zo lang duurde maar ik zag iets en tja.' 'Het is niet erg, maar kan je alles in de kasten zetten alsjeblieft?' Ik knik en begin met de spullen weg te zetten. 'Hé! Wat is dit?' ik neem wat zakjes uit een doos die ik aan het wegzetten was en toon ze aan Frypan. 'Ik weet het niet, ik heb ze nog nooit eerder gekregen.' zegt hij fronsend. 'Zal ik er eentje opendoen?' 'Doe maar.' ik open het zakje en er zit bruin poeder en een papiertje in. Ik neem het papiertje en lees voor wat er op staat. 'Voor 12 chocolade-cakejes: doe het mensel samen met 2 eieren en 75 ml water in een grote kom. Meng alles goed en zet het in een voorverwarmde oven van 175°.' 'Wat?' vraagt Frypan met een verward gezicht. 'Het is dus iets om cake mee te maken.' zeg ik droogjes. 'Laten we ze maken dan.' stelt Frypan voor. 'Hoeveel zakjes zijn er?' vraagt hij. Ik kijk in de doos. '5.' zeg ik als ik ze allemaal heb geteld. 'Dus we kunnen er 60 maken. Voor elke Laarder 1.' we beginnen met alles te samen in een pot te doen en mengen alles. 'En nu?' vraag ik. het mengsel is klaar. 'Ik weet niet, wat staat er op de verpakking?' ik neem de verpakking en lees nog eens wat er opstaat. 'We moeten het in de oven zetten.' zeg ik uiteindelijk. frypan doet de oven open en zet het erin. 'Op hoeveel graden?' 'Wacht, je moet hem eerst voorverwarmen.' zeg ik. 'Op 175°' Frypan doet wat ik zeg en zet de pot weer op de tafel. 'Ik snap het niet, moeten we het gewoon in de oven zetten? We gingen toch 60 cakejes maken?' 'Ik weet het ook niet.' geef ik toe. Ik loop naar de doos en kijk of er nog wat in zit. Alleen maar kleine bakjes met zakjes groenten in. Wacht, kleine bakjes? Ik neem al de bakjes eruit en tel ze. 60! 'Ik denk dat we ze in deze moeten bakken.' zeg ik terwijl ik naar Frypan loop. 'Het zijn er net 60.' we verdelen het mengsel in alle bakjes en zetten de pot in de vaatwasser. Net als we klaar zijn piept de oven. We zetten alles er in en wachten tot ze klaar zijn. Net als iedereen mag stoppen met werken piept de oven weer. Frypan en ik halen ze er 1 voor 1 uit. Het ruikt verukkelijk! Al snel word er een hele lange rij voor de tafel gemaakt. 'Wow, dat ruikt hier zalig.' roept iemand. Ik loop met de cakejes en het brood naar de tafel Frypan komt achter me aan met het water. We hebben besloten de banaan voor morgen te houden aangezien we de cakejes al hebben. Ik geef aan iedereen een cakeje en brood. Frypan geeft het water. Iedereen vind ze mega lekker!

-*-

Na het eten heb ik Alby nog helpen met afwassen en ben daarna naar mijn hangmat gegaan. Ik lig hier al een tijdje. ik denk weer aan Alby. Ik begin steeds banger en banger voor hem te worden. Tijdens het eten zat hij aan de tafel achter me. Ik voelde zijn ogen heel de tijd in mijn rug branden. Ik schrik als ik handen over mijn ogen voel. Nee! Laat het alsjeblieft niet Alby zijn! 'Wie ben ik?' hoor ik een stem die zijn best doet om vervormd te klinken zeggen. Ik weet direct dat het Minho is. Ik durf weer adem te halen en zeg 'Minho?' hij haalt zijn handen van mijn ogen en gaat aan het voeteinde van mijn hangmat zitten. 'Waarom zit je hier zo alleen?' 'Ik wou gewoon even een beetje rust.' geeft ik eerlijk toe. 'Wat is er aan de hand? Je kan het me altijd zeggen hoor.' zou ik het van Alby zeggen? Ik weet zeker dat Alby hier nu niet in de buurt is. 'Ik..' begin ik. Hoe moet ik het zeggen? Maakt niet uit. Zeg het hem gewoon. Ja, ik ga het hem zeggen!

Oehh clifhanger. beetje toch. Zou ze het hem zeggen? Ik probeer woensdag nog een stukje te schrijven. En vergeet niet om te zeggen wat je ervan vind eh :)