Liefde in het labyrint.

hoofdtstuk 4

Oké, ik geeft toe. Ik was misschien iets té blij, maar tja. Ik kom het toilethokje uit en zie Newt, Chuck en Minho me vragend aan kijken. 'Euhm..' begin ik. Wat moet ik nu zeggen? 'Wel ik euh...' probeer ik opnieuw. 'Waarom hebben jullie me dit niet eerder gegeven?' vraag ik een beetje boos. 'We wisten niet wat het was, maar omdat er verband op staat hebben we het aan de med-jackers gegeven.' zegt Newt. ik moet een beetje lachen, maar probeer het in te houden. 'Maar wat is het nu?' dringt Chuck aan.  Waarom vertel ik ze het niet gewoon? 'Wel,' begin ik. 'meisjes krijgen ongeveer 1 keer in de maand hun maandstonden en dat duurt dan een week, ongeveer.' ze kijken me nog steeds vragend aan. 'Oh, ja, je maandstonden betekent dat je bloed verliest langs daarbeneden. En dat maandverband zorgt ervoor dat je onderbroek niet vies word. Alle 3 kijken ze me een beetje vreemd en vies aan. 'Wat?' vraag ik als ik zie dat ze niet van plan zijn om iets te zeggen. 'Het is gewoon zo...' begint Newt zijn zin. 'Raar.' maak Minho hem af. 'Weetje,' zeg ik als ik me iets bedenk. 'jullie hadden ook de moeite kunnen doen om het papiertje dat alles uitlegt te nemen.' zeg ik terwijl ik het papiertje aan ze geef. 'Leggen jullie het dan maar uit aan de rest, ik ga de rest van de doosjes halen.' zeg ik terwijl ik al wegloop naar het med-jack gebouw.

-*-

Een tijdje later zie ik dat zowat elke Laarder me vreemd aanstaart. Ik probeer het te negeren maar dat valt niet echt mee, daarom ga ik bij een boom ergens in het midden van het bos zitten. Net als ik mijn ogen sluit en wil slapen, hoor ik voetstappen ergens links van me. Waarom word ik toch altijd gestoord als ik alleen ben. Ik zie dat het Alby is. Hij komt aast me zitten en kijkt naar me. Ik bedoel niet gewoon kijken, nee, hij scánt me. 'Wat is er?' vraag ik. Hij schud zijn hoofd lichtjes en vraagt: 'Weet je je naam nu eigenlijk nog stééds niet?' ' Ik..' ik wil zeggen dat ik hem inderdaad nog niet weet als ik ineens een stem in mijn hoofd hoor. Alva, Alva, Alva,... 'Alva!!' roep ik heel luid. 'Dat is mijn naam!' Alby glimlacht naar me.  'Kom mee.' zegt hij. hij brengt me naar een muur waar allemaal namen op staan. Hij haalt een mes uit zijn broekzak en geeft het aan mij. 'Nu je je naam weet moet die er ook bij.' zegt hij. Ik zoek een leeg plekje, als ik er een gevonden heb begin ik met krassen. Mijn naam staat tussen die van Zart en Thomas. ' Klaar.' zeg ik en geef het mes weer aan Alby. Hij steekt het weer in zijn broekzak en kijkt even naar mijn naam. 'Mooie naam.' zegt hij uiteindelijk. Ik kijk nog steeds naar zin broekzak. 'Heb je atijd een mes bij je?' vraag ik. 'Ja, je weet maar nooit dat er iets gebeurd ofzo.' zegt hij. 'Kom dan gaan we je aan de rest voorstellen.' Als we bij Newt staan zegt Alby mijn naam. 'Mooie naam.' glimlacht Newt. Ik glimlach terug. 'Heb je je naam al gekrast?' vraagt Newt. 'Ja, dat hebben we net gedaan.' antwoord Alby in mijn plaats. 'Mooi, nu je officieel bij ons hoort. moet je ook een taak krijgen.' zegt Newt. 'Eens kijken, euh..ga anders vandaag Frypan maar helpen in de keuken. En morgen mag je dan bij de Med-jackers proberen. En verder zien we nog wel. Je blijft jobs uit proberen tot je er 1 hebt gevonden die bij je past.' 'Oké.' is het enige wat ik zeg. Ik ga naar de keuken en zeg Frypan dat ik in de keuken moest komen helpen van Newt. 'Oké, je mag het brood voor vanavond bakken. Het recept hangt op de kast waar alle ingrediënten in staan.' zegt Frypan terwijl hij naar een kast knikt. 'Die kast.' zegt hij nog. Ik loop er naartoe en begin aan het brood.

-*-

Als we aan tafel zitten voor het avondeten weet iedereen mijn naam al. Newt en Alby hebben hem aan iedereen verteld. 'Het is echt lekker brood, Frypan.' roept Chuck naar Frypan. Hij lacht even en knikt naar mij. 'Zeg dat maar tegen haar, zij heeft het gebakken!' roept Frypan naar Chuck. Chuck draait zich om. 'Het is echt lekker brood, Alva.' Zegt Chuck nu tegen mij. Ik glimlach naar hem en zeg Dankje. 'Ik vind dat je in de keuken moet blijven werken.' ' Ik vond het ook heel leuk in de keuken, maar ik ga ook nog wat andere dingen proberen. Misschien ben ik wel nóg beter in iets anders.' zeg ik grijnzend. 'Dat is haast onmogelijk.' zegt Thomas ook grijnzend. 'Nog beter als diet brood kan niet. heb je er iets speciaal in gedaan ofzo?' 'Ja, maar ik ga niet vertellen wat.' zeg ik plagend. Ik heb er ook echt iets in gedaan. Maar dat moeten zij niet weten. Ik zie Alby en Newt naar onze tafel komen Newt gaat naast Minho zitten en ze beginnen direct te praten. Alby gaat naast me zitten. 'Kan ik je even spreken?' vraagt hij. 'Ja, hoor.' zeg ik nog steeds vrolijk over al de opmerkingen van mijn brood. We staan op en lopen naar het bos. 'Waar gaan we naartoe?' vraag ik 'Naar de muur achter het bos.' Waarom zouden we naar daar gaan? Ik wil het vragen maar iets in zijn blik zegt me dat hij toch niet gaat antwoorden. We zijn er. 'Waarom wilde je me nu spreken?' 'Ik wil je helemaal niet spreken.' antwoordt hij. 'Maar waarom-' ik kan mijn zin niet afmaken omdat hij een hand om mijn mond slaat. Hij legt zijn vingers op zijn lippen en hij doet een blinddoek om mijn ogen. Daarna ook om mijn mond. Ik wil schreeuwen en vragen wat hij doet, maar dat gaat natuurlijk niet. Ik voel dat hij me vastbind aan een boom. Wat gaat hij doen?!