My Omega

Bölüm 14

Büyük gün! Vitamı artık o evden alacaktım. Sabah saat çok erken olduğu için ilk iş şifacının yanına gidip onu bir yoklama kararı aldım.

Şimdi ise evinin önünde baş alfayla olan konuşmalarına kulak misarifiri oluyordum.

"Alfa anlamıyorsun yaptığım büyünün son aşması bir işe yaramıyor. Sanki büyü kırılmış gibi."

"Bu ne demek sen farkında mısın? Bunca yıldır ilmek ilmek işlediğimiz her şey çöp demek!"

"Sabahtan beri kaç kez yaptım ama büyü tutmuyor."

"Bu sabah Alex'le konuştum. Louis'in yanına gitti. Bu gece mühürlenecekler bu büyü tutmazsa Alex güçlü kurt da olmaz ruh eşi de. Çok büyük bir hata olur bu! Mühür bu büyü tutmadan olursa bittik."

"ALex'e haber ver alfa bu gece olmasın diğer dolunayı bekleyelim o zamana kadar büyüyü yeniden yaparım."

"Yapamam bu sabah yanıma geldi. Telefonunu bana bıraktı üstüne koku bastırıcı sıktık kimse onları bulmasın diye. Nerde olduklarını bilmiyorum."

"Bu hiç iyi değil büyüyü tekrar denerim ama sonuç yine aynı olur."

"Sen büyüyü denemeye devam et ben onları bulmaya çalışacağım."

Konuşmanın burda bittiğini anlayınca beni görmemeleri için  hızla ağaca tırmandım. Alfa sifacıya bir kaç şey diyip hızla uzaklaştı.

Bu çok iyi olmuştu. Büyüyü kırdığımızı daha yeni fark etmişlerdi. Asla yenisini yapacak zamanları olmayacaktı. Bu süre zarfında güzel bir oyun sergilemem gerekti o kadar...

Hızla ağaçtan atlayıp evin kapısını çaldım. Şifacı kapıyı telaşla açtı beni görünce şaşırdı ama bu çok kısa bir sürede oldu iş çevirdiğini bilmesem bu mimiğini asla fark etmezdim.

Mükemmel bir oyunculukla ona gülmedim ve sarıldım o da aynı oyunculukla bana sarılıp gülümsedi.

"Harry bir şey mi oldu tatlım?"

"Olmadı anne. Sadece dersler yüzünden seni çok yalnız bıraktım biraz yanına gelmek istedim ama işin varsa giderim sonra gelsem de olur."

"Yok yok otur sen bende seni özlemiştim biraz laflarız. "

"Tamam salondayım."

"Ben bir kahve yapıp geliyorum."

Hızla kafa sallayıp ona arkamı döndüm. Yaptığı ihanet bir bıçak gibi kalbimi oyuyordu ama dayanmam gerekti.

Salona geçip kendimi bir koltuğa attım şifacı gelene kadar sakinleşip kafamı toparlamam lâzımdı.  Bu süreyi iyi değerlendirip sakinleşmek için derin nefesler aldım.        İçeriye girdiğini görünce hafif toparlanıp ona sahici olduğunu düşündüğüm bir gülümseme verdim.

"Al bakalım. Ee anlat okul nasıl Louis ortada yok sen iyi misin?"

Şuan sohbet için asla sormuyordu bu soruları daha çok ne biliyorum onu merak ettiği için soruyordu.