My Omega

Bölüm 27

Iki Hafta Sonra:

"Hazzy okuldan sonra biraz ormana gidelim mi?"

Liam yine orman diye tutturmuştu. Alfa olduğundan mıdır bilinmez orman aşkı asla bitmezdi.

"Ya senin evde bebeğin yok mu git onunla oyna ne ormanı?"

Bu hafta onu üçüncü reddetmem olduğu için çok da hayal kırıklığına uğramış görünümüyordu. Aksine yüzünde ukala bir görüntü vardı.

"Senin yine hayır diyeceğini bilerek tüm her şeyi hazırladım Zayn ve Lillian kapıda bizi bekliyor ayrıca Zayn bir sürü güzel yemek yapmış."

"Benim hayır diyeceğimi biliyorsan niye bu kadar hazırlığa girdin o zaman zeki arkadaşım?!"

"Gelmek zorunda kal diye ukala arkadaşım."

Bazen Zayn'e benziyordu ve şuan kesinlikle onu öldürmek istiyordum. Yine de benim düzelmem için böyle yaptığını çok iyi biliyordum.

Bana zaten seçenek bırakılmadığı için Liam'ın peşine düştüm. Bahçeye çıktığımızda Zayn'nin bebek arabasıyla bizi beklediğini gördüm.

Hızla yürüyüp bebek arabasında etrafa bakınan Lillian'ı kucakladım. Bir bebek bu kadar güzel olurdu. Bana yaydığı enerji o kadar güzeldi ki sürekli yanımda olsun istiyordum.

"Ben de buradayım Haz Lillian'ı buraya ben getirdim hani önceden yakın arkadaştık tanıdın mı beni? "

Kendi çocuğunu bile kıskanıyordu. Tabi bunda son zamanlarda onlarla konuşmak yerine Lillian'la oynamam da etkiliydi ama daha ben bile kendi duygularımı anlayamazken onlara nasıl anlatacaktım?

Kollarımı açıp gelmesini bekledim bu davete koşarak üstüme atlayıp sıkıca sarılarak cevap vermişti. Bana çok destek oluyorlardı.

Ondan ayrıldım çıkışa yürümek için hazırlanıyorduk ki Louis'i gördüm. Yine o çocuklaydı. Gülümsüyor ve benim dokunmak için bin kere düşündüğüm saçlara ve yanaklara dokunuyordu en çok canımı yakansa cennet gözülümün ona karşı çıkmak yerine gülümsemesiydi.

Gözlerimin yandığını fark edince hızla gözlerimi onlardan kaçırdım. Tam bebek arabasına elimi atmıştım ki bir kız yanıma gelip bana baktı.

"Merhaba Alfa konuşabilir miyiz? "

"Merhaba, üzgünüm şuan bir işim var önemli değilse yarın konuşsak?"

Tam kız cevap verecekti ki bizimkiler hızla gelip önemli bir işim olmadığını ve beni ormanın girişinde bekleyeceklerini söyleyip kızla beni yalnız bırakmışlardı.

"Madem konuşacağız gel ilerdeki banklara oturalım."

Kafasını sallayıp beni takip etmeye başladı. Bu kızı arada bir görürdüm ama şuan benimle ne konuşacak hicbir fikrim yoktu.

"Seni uzun zamandır görüyorum alfa. Insanlara karşı çok nazik ve yardımseversin. Hatta bir kere bana da yardım etmiştin ama bu çok önceydi hatırlanacağını sanmıyorum."

Derin derin nefesler alıyordu. Heyecanlı olduğu her halinden belirliydi.

"Sakin olmaya ve bana adını söylemeye ne dersin hmm daha rahat oluruz öyle."