My Omega

Bölüm 35

 
LOUİS :

Son bir haftadadır Harry ile çok bir araya gelemiyorduk. Sürekli işleri vardı. Arasam bile en fazla iki dakika konuşup işi olduğunu söyleyerek kapatıyordu. Ona şu an çok ihtiyacım vardı. Sürünün büyükleri iki güçlü kurdu diğer sürülere de duyurmuştu. Bunun getirisi ise çok büyük olmuştu. O kadar çok insan yolumu kesip bana Harry ile ne zaman birleşeceğimizi sormaya başlamıştı ki sayamıyordum artık.

Dışarıya bile çıkmıyordum ki bunun yüzünden de Harry'i göremiyordum. O ise bunlardan habersiz benden bile önemli olan işleriyle uğraşıyordu. Şu bir haftadır evi dip bucak temizleyip tüm dertlerimi unutmaya çalıştım ama işler bittiğinde düşünceler yine üşüşüyordu. Ağlayacağımı fark edip düşünmeyi bıraktım. Harry'i arasam iyi olacaktı.

Telefondan onun numarasını bulup tuşladım. Açmasını beklerken bile kalbim hızlanmaya başlamıştı sesini duyacak olmak bile bana iyi geliyordu.

"Alo Lou?"

"Harry. Gece beni arayacağını söylemiştin ama aramadın merak ettim seni iyi misin?"

"Ah şey iyiyim gece uyuya kalmışım kusura bakma."

"Anladım. "

"Sen neden aramıştın?"

"Neden mi! Arayamaz mıyım?  Buna da mı bir bahanem olması gerekiyor."

"Tabi ki hayır! Sadece bir şey oldu zannettim sesin kötü geliyor."

"Sıkıldım bir haftadır yoksun şimdi de bana hiçbir şey bilmiyormuş gibi soru soruyorsun!"

"Üzgünüm."

"Üzgün falan değilsin üzgün olsaydın bir gönlümü almaya çalışırdın yanıma gelirdin amacın ne hmm? Sıkıldın mı benden."

"Yok öyle bir şey! Haklısın ben gece yanına geleceğim."

"Ben söyledikten sonra geleceksen hiç gelme istemiyorum!"

Telefonu onun yüzüne kapatıp hızla duvara fırlattım. Bir haftadır bu yapmaya çalıştığı şey de neydi? Benden bıkmış mıydı? Onun için artık bitmiş bir insan mıydım? Belki de beni hiç sevmemişti beni elde ettikten sonra vazgeçmişti.

Öte yandan benden bu kadar çabuk vazgeçecekse neden babamla ya da bana yapılan büyülerle uğraşmıştı ki ? Gözümden süzülen yaşları silip kendimi yatağıma attım bu, bu hafta kaçıncı ağlamam olmuştu bilmiyordum. Gözlerime ağırlık çökünce kendimi daha fazla dizginlemedim kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Başımda beni sallan Niall ile ne olduğunu anlayamasamda oturur pozisyona geldim.  Gözleri aşırı endişeli bakıyordu.

"Nerdesin sen hmm? Arıyoruz telefonun kapalı! Meraktan öldürecek misin bizi ?"

"Sakin olsana ne oldu bu kadar telaş yaptın ."

"Harry ile konuştuktan sonra telefonunu kapatmışsın annen de evde yok sabahtan beri zile basıyorum açmıyorsun mutfak camından atladım içeriye. "