FISILTI |Ara Verildi...|

0.5

5. Bölüm ile karşınızdayım umarım beğenirsiniz. Yorum yazmayı unutmayınn.
İyi okumalarrr

______________________________________

Evimden çıkarken telefonumu almayı unuttuğum için evime tekrar girmek zorunda kaldım ve o yüzden lojmandan geç çıkmak zorunda kaldım. Tam lojmandan çıkacakken kolumdan çekilmem bir oldu. Arkamı döndüğümde Hafize Teyze ile karşı karşıya geldim. Beni hızlıca merdivenlerden çıkardı ve evimin önüne getirdi.

"Hafize Teyze ne oluyor? Bana da anlatacak mısın?"

Gizli bir şey yapıyormuşuz gibi etrafına bakındı. Bana yaklaş işareti yaptı.

Deli bu kadın Asena, uzaklaş çabuk!

İçimdeki sesi ayıplarken Hafize Teyze konuşmaya başladı.

"Kız siz bu komutanla çıkıyor musunuz?"

O komutan kim? der gibi baktım yüzüne. Harbi o kimdi?

"O kim Hafize Teyze?"diye soru yönelttim karşımdaki kadına. Hafize Teyze şaşırmış olmalı ki ciddi miyim değil miyim diye yüzümü süzdü.

"Kız Yiğit'ten bahsediyorum" dediği kişi ile duraksadım.

O ne alakaydı şimdi? Bu adam nasıl her yerden çıkıyordu yahu!

"Yok Hafize Teyze'm yanlış anlad-" dememe kalmadan Hafize Teyze tekrar konuşmaya başladı.

"Kız yalan söyleme bana" dediği an karşı kapının kapısı açıldı fakat şöyle bir sorun vardı. Hafize teyze hala konuşmaya devam ediyordu!

"Geçen gördüm sizi kız, Yiğit senin eve giriyordu poşetlerle. Yemek getirecektim sana yine. Kız seviyor musun onu? Bak söyle bana aramızda kalır"

Şuan utançtan yerin dibine girebilirdim sanırım çünkü Hafize Teyze'nin bizim üzerimizde yapacağı fantezileri Yiğit duyuyordu.

"Kız yoksa bu adam herkesten saklamanı mı istedi? Neyse hadi evde ne yaptıysanız artık!"

Hafize Teyze'nin son dediği şey ile yüzümün kıpkırmızı kesildiğini fark ettim. Yüzümü Yiğit'e çevirdiğimde kısık ve çatılı bakışlarının üzerimde olduğunu gördüm. Hızlıca kafamı Hafize Teyze'ye çevirdim.

"Hafize Teyze yanlış anla-" dediğimde Hafize Teyze Yiğit ile konuşmaya başladı.

Bu kadının bana garezi var! "

Aa Yiğit oğlum, nasılsın iyi misin?" Hafize Teyze bana dönüp imalı sırıtış gösterdi. Kaş göz yaparak Yiğit'i gösteriyordu.

"İyiyim Hafize Sultan, sen?"diyerek elini öptü. Bu adam büyüklerine verdiği saygıyı bana verseydi, şuan benim için 1. Sırada olurdu.

"İyiyim oğlum iyiyim. Neyse hadi ben sizi yalnız bırakayım da, gideyim madem"

Hafize Teyze bana göz kırparak yanımdan ayrıldı. Tam elimi kaldırmış "Hafize Teyze yanlış anladın" diyecektim ki ortadan kayboldu. Ağzım ise açık kalmış bir şekilde arkasından bakıyordu. Soluma döndüğüm de ise bir çift çatık kaş ile karşılaşmam bir oldu.

"Kusura bakmayın Yiğit Bey, yanlış anlamış. Sizi de zor durumda bıraktım" dedim üzülürcesine.

Yanaklarım al al olmuştu. Hafize Teyze içeride başka bir şeyler yaptığımızı düşünmüştü.

"Yürü"

"Ne?"

"Yürü Asena, askeriyeye gidiyoruz zaten ikimizde" dedi ve merdivenlerden inmeye başladı.