Demon Slayer Büyüleyici Yıldırım

hatırlanacak şeyler

bölüme geçmeden önce birkaç şey söylemek istiyorum. biliyorsunuzki son birkaç gündür deprem oluyor ve ülke çok zor durumlarda. herkes seferber olmuş durumda ve insanlar ölüyor. isterdimki elimden birşey gelsin ama olmuyor. bir fayda sağlayamıyorum hiçbirşey yapamıyorum. bu beni çok kötü hissettiriyor. ve bende teselliyi bölüm yazmakta buluyorum. eminimki sizde ister istemez stres olmuşsunuzdur. içimden bir ses orda insanlar ölürken benim bölüm yazmamın yanlış olduğunu, benim düşüncesiz ve umursamaz olduğumu söylüyor. belki sizde böyle düşünüyorsunuzdur. buna bir lafım yok bir kişi istediğini düşünebilir ve bunu öteki insanlara yansıtabilir. ama ben bölüm yazarak teselli oluyorum belki sizde okuyarak teselli oluyorsunuzdur kafa dağıtıyorsunuzdur. benim deprem bölgedeki insanları düşünmediğimi düşünüyorsanız söylemek isterimki düşünüyorum. kafamdan çıkmıyorlar... onlar için hiçbirşey yapamamak, yardımda bulunamamak beni kötü hissettiriyor ve bu his beni resmen boğuyor. ama bölüm yazmak ve anime izlemek bu hissi biraz olsun azaltıyor. bende yazıyorum ve sizinde kafanız dağılsın diye atıyorum. umarım fayda sağlamışımdır. 

kendimi işe yaramaz hissediyorum... 

hepimizin başı sağolsun. inşallah bir an önce bu depremler ve artçılar biter ve daha fazla can ve mal kaybı olmadan bu işten paçayı sıyırırız... 

neyse hadi bölüme geçelim. 

///////////////////////

Dış dünyadan soyutlanmak istiyorum çünkü... ben yatağa yattıktan kısa bir süre sonra uykum gelmeye başladı. ne zaman yatağıma yatsam zaten uykum akıyor. ben yavaş yavaş uykuya dalarken kapı sesi geldi ve sonrada bana doğru gelen adım sesleri. sesler başucuma gelince kesildi. sonra kafama kadar çektiğim örtü boynuma kadar açıldı. hala gözlerim kapalıydı. akaza olduğunu tahmin ettiğim kişi acaba ne yapacaktı?  ben beklerken yüzümde bir nefes hissettim ve sonrada yanaklarımda sıcak bir baskı hissettim. sonrada uykuya daldım. ne güzel zamanlama (!) 

yazarın ağzından 

iblis genç kızı izlemeye devam ederken konuştu. 

"yamaha." 

genç kız uykuya daldığı için ne duymuştu ne de cevap verebilmişti. 

"anlaşıldı uyuyorsun. ama ben yinede konuşmak istiyorum. sana odadan çıkma dememin sebebi dışarıdaki iblislerin sana zarar vermesinden korkmamdı. sana zarar gelsin istemiyorum. neden bende bilmiyorum. ama istemiyorum işte. seni korumak istiyorum. douma ile iyi anlaşıyorsun ve bu beni deli ediyor. belki sana zarar vermeyebilir ama seninle benden başka birinin iyi anlaşması bana kafayı yedirtiyor. sadece benimle konuş istiyorum. başka hiçbir erkekle konuşmanı istemiyorum. neden dersen inan bilmiyorum." 

iblis kendi içinde savaş veriyordu resmen. hem zarar gelmesinden korkuyordu hemde kıskanıyordu. onu ilk başta efendisinin işine yarayabilir diye getirmişti ama ona bu kadar bağlanacağını tahmin edememişti. efendisinin işinin sonunda ne olacağını az çok tahmin edebiliyordu. ya kızı yiyecekti yada tüm kanını akıtıp karışımında kullanacaktı. ama genç kızı kaybetmek istemiyordu. ne zamandan beri böyle hissediyordu? ne zamandan beri birini kaybetme korkusuna kapılmıştı? ne zaman birine bu kadar bağlanmıştı? hiçbir fikri yoktu ama genç kızın yaşamasını istiyordu. genç kızın yanında olmasını istiyordu. onunla kavga etmezdi. sadece dalgasına kavga ediyormuş gibi yapardı ve genç kızın ona sinirlenince verdiği tepkiyi seviyordu. genç kızda en son ne zaman iblise tam manasıyla sinirlenmişti? hatırlamıyordu. yaptıkları çoğu şey eğlencesineydi. birbirlerine laf atarlardı ama alınmazlardı. çok güzel bir arkadaşlıkları vardı. bozulsun istemiyordu ikiside. etraftaki insanların bir insanın ve bir iblisin arkadaş olmalarını garipsemelerini umursamadan arkadaşlıklarını sürdürüyorlardı.