uzun zaman sonra ಠ⁠﹏⁠ಠ

46 9 54
                                    

Bronte nin ağzından

Ah sonunda ya! Eğlence bölgesindeki iblis baya zordu! Ama yendik sonuçta. Hepimiz baya yaralandık. Uzui-san ın artık bir eli yok, inosuke kan kaybından az kalsın ölüyordu, zenitsu ise kırıkları vardı, benim kolum kırıldı ve bacağım çatladı, tanjiro ise.... O komaya girdi... O komaya gireli 1,5 ay oldu... Hergün ziyarete gidiyoruz ama shinobu-san bir ilerleme olmadığını söylüyor.

Kapıdan gelen açılma sesi ile bakışlarımı kapıya çevirdim.

"BRONTEĞĞĞĞ! BUGÜN ALÇILARIM ÇIKACAKMIŞŞ!"

"NEEEEEĞĞĞ! NE GÜZEL BİR HABERR!"

"EVETTTT! ÇOOOOOK MUTLUYUUUMMM! ARTIK TEK BAŞIMA YÜRÜYEBİLECEĞİMM! MAVİ KELEBEK TOKALI KIZ ARTIK BANA BOŞ BOŞ KIZAMAYACAKK!"

"Aoi onun adı." diyip güldüm.

"HER NEYSE İŞTEE!"

Sonra zenitsu değnekler yardımıyla yanıma geldi. Uzandığım yatağın köşesine oturdu ve konuştu.

"Seninkiler nolcak?"

"Bilmiyorum. Büyük ihtimalle benimkileride yakında çıkarırlar."

"Çıkarırlar çıkarırlar. Sonradaaaa beraberr ell eleee dışardaaa koşarııızz."

"Bilemiyorum."

Zenitsu kaşlarını çattı.

"Nasıl yani 'bİlEmİyOrUm'? Çıkacağız beraber!"

"Tamam tamam çıkarız. Aoi izin verirse tabii."

"İzin vermezse kaçarız!"

"Kaçarmıyız?"

"Evett! Hem kaçıp dolaşıp geri geleceğiz. Gizli gizli içeri gireriz fark etmez kimse."

"Eminmisin? Aoi sürekli senin kaçacağını bildiği için yarım saatte bir seni kontrol ediyor. Hadi diyelimki ondan saklandık peki ya shinobu-san? Onun kızgın halini görmekmi! Tch. Yok kalsın. Ayrıca tanjiro uyanırsa yanında olalım."

"..."

"Ben alındım gidiyorum. Sen benimle kaçmak istemiyorsun."

Zenitsu değneklerini aldı ve tam ayağa kalkacakken kolundan tuttum ve çektim. Sonra bir değneğini aldım.

"Ver değneğimi gitcem ben!"

"Yoo vermiyorum."

"Ver ver ver ver ver ver."

"Haayııırr."

Zenitsu tek değneği ile elimdeki değneğe ulaşmaya çalışıyordu. Sonra değneği kaydı ve yatağa düştü.

"İyimisin?!"

"Evet evet iyiyim... Bak eğer değneğimi verseydin böyle olmazdı."

"İyi. Al o zaman değneğini." diyip değneği verdim ve kollarımı göğsümde birleştirip kafamı başka yöne çevirdim.

"Aa küstünmü şimdi??"

Birşey demeden sadece omuz silktim.

"Anlaşıldı küstüm küstün. Niye amaa???"

"Yok bişi."

"Var vaar. Söyle bakalım."

"I ıı."

"İyi peki söyleme. Ama ben öğrenirim." diyip odadan çıktı.

"Ay gittii... Gitmeseydi keşke..."

Demon Slayer Büyüleyici YıldırımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin