Herkese selamlar tekrardan. Pinterest hesabımda paylaştığım video şeklinde olan Hyunlix hikayesini yazıya dökmeye karar verdim. Daha ayrıntılı bir biçimde.
Merak edenler için Pinterest hesabım: bunnyjk97jklover
Bu hikayedeki her şey kurgudan ibarettir.
İyi okumalar:)
_____________________________________________
Felix telefonuna kurduğu alarmla gözlerini açtı. Yüzünde hafif bir gülümsemeyle yatağın hemen karşısındaki duvar saatinden saate baktı.
07.30
Bugün onun kaçış günüydü. Her şeyi geride bırakacağı gündü. Hayallerini yaşayabileceği gündü. En azından onun için bu böyleydi. Her zamankinden mutlu bir şekilde yatakta doğruldu. Vakit kaybetmemesi gerektiğini biliyordu ancak ayılabilmek için birkaç dakikaya ihtiyacı vardı. Kollarını iki yana doğru açarak esnedi. Ardından yavaşça ayaklarını yataktan indirdi ve soğuk zemine bastı. Ocak ayıydı ve dışarısı çok soğuktu. Ayağa kalktı ve koşar adım odasındaki banyoya gitti. Hızlıca işini halletti dişlerini fırçaladı ve diş fırçası ile macununu çantasına yerleştirdi.
Hemen ardından dolabındaki siyah kazağı ve pantolonunu üzerine geçirdi. Aynanın karşısına geçip kendini incelemeye başladı.
Felix
Gayet iyi gayet iyi.. Mırıldanarak aynadaki yansımamı inceliyordum. Oldum olası nefret ettiğim çillerimi saymazsam bugün hiç de fena görünmüyordum. Elimle saçlarıma şekil verdim ve gözlerimi aynadan ayırdım. Gözlerim odada telefonumu aradı bir süre. Yatağın yanında yerde duruyordu. Gidip telefonumu aldım. Gözlerim saate takıldı.
07.53
Gayet iyi diye mırıldandım tekrardan. Bütün eşyalarımı toparladım, valizimi elime aldım ve el çantamı koluma taktım. Odamdan çıktım mutfaktan dün akşam kendi hazırladığım sandiviçimi aldım ve el çantama tıkıştırdım. Dış kapıya doğru yürüdüm. Şapkamı ve gözlüklerimi taktım ardından da fark edilme riskini en aza indirmek için maske taktım. Şapkanın ön tarafını neredeyse göremeyecek kadar kapattım. Montumu ve atkımı üzerime geçirerek evden dışarı adımımı attım. Montum ve boynuma doladığım atkıma dikkat ederek ayakkabımı giydim ve kapıyı kapattım. Elimdeki telefonuma kısa bir bakış attım.
5 Ocak 08.17
Telefonumu cebime attım ve apartmandan çıktım. Hızlıca siyah mercedesime doğru gittim. Valizimi bagaja attım ve hızlıca kendimi sürücü koltuğuna bıraktım. Mutluydum. Çok mutluydum. Arabayı çalıştırdım ve motorun ısınmasını bekledim önce. Bir iki dakikanın ardından gaza yüklendim ve son hız yola çıktım. Otogara doğru.
Felix gerçekten kaçabileceğini sanmıştı. Aklına koyduğunu başarmasına kimse engel olamazdı. Olabilir miydi? Gerçekten fark edilmeyeceğini mi düşünmüştü. Hyunjin'in adamları her saniye onu izlerken mi? Ah Felix dikkatli ol kuzucuğum.
Otogara tam vaktinde vardım. Etrafımı hızlıca kolaçan ettikten sonra arabadan indim. Hyunjin'den kaçmak gerçekten zordu. Hatta imkansızdı. Bunun farkındaydım ama üvey abim Chris'e ulaşabilirsem ondan kurtulabilirdim. Bunu bildiği için uzun zaman önceden onunla olan bütün iletişimimi kesmişti. Ama nerede yaşadığını biliyordum. Bu yüzden de her şeyi göze alarak onun yanına gitmek istemiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Start From Scratch/Hyunlix
Fanfiction''Sevdiğinin seni unutması ne kadar kötüdür değil mi Hyunjin?'' ''Unutan değil belki ama unutulan çok acı çeker.''
