İyi okumalar efenim :)
Felix
Önümde durup bana sorgular gözlerle bakan kıza bakıyordum bende aynı şekilde. Han Jisung'un kardeşi olduğunu söylemişti.
Kahve gözleri Jisun'un gözlerini andırıyordu. Aslında yüz hatlarından tombul yanaklarına kadar neredeyse Jisung'un aynısıydı.
''Abim nerede?'' dediğinde zorla da olsa dikkatimi toparladım ve Hyunjin'e döndüm.
Kaşlarını çatmış bir şekilde bana bakıyordu. Ne düşündüğünü bakışlarından anlamak zordu. Ama muhtemelen o da bu kızın neredem çıktığını sorguluyordu kendince.
Ben Hyunjin'e bakarken Minho'nun sesini işittim arkadan.
"İçeri gir Yuna." dedi yumuşak sayılabilecek ses tonuyla.
"Beni nereden tanıyorsun?" Dedi Yuna. Çok da yerinde bir soruydu. Neden bizim varlığından bile haberimiz yoktu?
"Abinin sevgilisiyim. Bahsetti senden." diyerek kısaca cevapladı Minho soruyu.
Yuna başını salladı hafifçe, anladım anlamında. Hafifçe geriye çekildim rahat kalkabilmesi için.
Çok da uzun sayılmazdı. 167 boylarındaydı muhtemelen.
Cam kapıyı tek elimle açtım ittirerek. Changbin ve Jeongin girişteki koltuk takımına yayılmışlardı.
İkiside telefonlarından açtıkları oyunu oynarken Changbin okkalı bir küfür savurdu.
Minho uyarı anlamında öksürünce bize döndüler.
"Bu kim?" Dedi Changbin kibarlıktan uzak ses tonuyla.
"Changbin." Dedim uyarır bir şekilde. Yuna Minho'nun arkasına sinmişti. Şüphesiz aramızda en yakın hissettiği oydu.
"Jisung'un kardeşi, Yuna." Diyerek kısa bir cevap verdi Minho. Hemen ardından da Yuna'yı da alarak merdivenlere yöneldi.
"Jisung'un kardeşi mi var?" Diyen Jeongin'e döndüm merdivenden gözlerimi alarak.
"Varmış." Dedi Hyunjin ve ardından beni de kolumdan tutarak merdivenlere yöneltti.
Arkamızda soru işaretleriyle dolu iki kişi bırakmıştık.
Yukarıya doğru çıkarken aramızda garip bir sessizlik vardı. Nedenini bilmesemde Hyunjin'le konuşmamaya alışkın değildim.
Tam sessizliği bozmak için dudaklarımı aralamışken gelen bağırma sesiyle ikimiz de irkildik.
"Ona ne yaptınız!" Bağıran Yuna'ydı ve görünüşe göre Jisung'un durumunu öğrenmişti.
Hyunjin kısa bir anlığına bana döndü ve hızlıca yukarıya çıkmaya başladık.
Ve görmeyi beklediğimiz manzara asla bu değildi.
Yuna elinde nereden bulduğunu bilmediğim bir silahın namlusunu Minho'ya çevirmiş ve bağırıyordu.
"Yuna." Diye seslendi Hyunjin burada olduğumuzu bildirmek istercesine.
Hyunjin'in sesini duyan Yuna silahın namlusunu bu kez bizim olduğumuz tarafa yöneltti.
Hyunjin hızlıca önüme geçti beni korumak için.
Minho sessizce Yuna'ya yaklaştı ve elinden silahı aldı. Zorlanmamıştı çünkü silahı aldığımızda Yuna'nın ayakta duracak hali kalmamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Start From Scratch/Hyunlix
Fanfiction''Sevdiğinin seni unutması ne kadar kötüdür değil mi Hyunjin?'' ''Unutan değil belki ama unutulan çok acı çeker.''
