"ល្ងាចមិញ ឯងចំណេញណាស់ អោនថើបយើងហើយក៏ខាំដោះយើងទៀត ឥឡូវយើងត្រូវទាសំណងវិញ"ជុងហ្គុក
"សំណង? សំណងអី?"ថេហ្យុង
"ចង់ខាំដោះកូនចាបជាសំណងវិញ"ជុងហ្គុក នាយផ្ដល់ចម្លើយឲហើយថែមទាំងបញ្ចេញស្នាមញញឹមព្រានឡើងច្រឡឺម ។
"យ៉ា....អត់ទេ ថេហ៍ខ្លាចឈឺ"គ្រាន់តែឮប្រុសម្នាក់នេះបន្លឺឡើង បំណងថាចង់ខាំដោះខ្លួនវិញ ក៏ធ្វើឲខ្លួនប្រាណចាប់ផ្ដើមព្រឺ ស្រៀវស្រាណ ត្រជាក់ចុងដៃចុងជើងទាំងគូ ។
"យើងខាំមិនឲឈឺ" សម្ដីព្រានហ៊ានបង្ហើប្រាប់ដោយសម្លេងស្អកៗក្បែរត្រជាក់ក្មេងធ្វើឲគេរិតតែព្រឺសម្បុរដូចត្រូវខ្មោចលងទាំងយប់ ។
"ពូនិយាយមែន?"ថេហ៍សួរបញ្ជាក់ មើលទៅចង់ឲគេធ្វើដូចពាក្យថាមែន នេះបើជ្រុលជាគេទាសំណងហើយក៏សងវិញចុះកុំឲជាប់បំណុល ប៉ុន្តែថាត្រូវបញ្ជាក់ តើខាំឈឺឬមិនឈឺដូចពាក្យគេស្ដីក៏អត់ ។
"ហ៊ឹស គេងទៅ ពេលធំជាងនេះចាំយើងខាំ"នាយកំលោះស្រដីញ៉ោះញ៉ងឲក្មេងមុខក្រហមព្រឿង ទើបដាក់ខ្លួនគេងដោយមិនភ្លេចទាញកាយក្មេងឲមកកើយលើដើមដៃមាំក្រាស់របស់ខ្លួន ។
ថេហ្យុងអៀនឡើងខ្វេ ធ្វើអ្វីមិនបានសោះព្រោះនាយកំលោះចាស់ប្រើសម្ដីដ៏ផ្អែមហើយត្រជាក់ស្រេបហាក់ហាមមិនបានឲអារម្មណ៍កើតការខ្មាស់អៀន ឥឡូវបានតែត្រឹមរឹងខ្លួននៅឡើងធ្មឹង ខំព្រិចភ្នែក សង្ងំដេកយ៉ាងណាឲលឿនបំផុត ព្រោះចង់គេចផុតពីបុរសដែលខ្លួនគេងក្បែរនេះ គិតៗទៅមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងចិត្តងាយម្លេះគ្រាន់តែគេសុំខាំដោះសោះ ប្រុងឲគេមែនទែន នេះបានគេទុកឲធំសិនទេ កុំអីចប់បាត់ហើយ ។
...
@ថ្ងៃថ្មី
ព្រឹកព្រលឹម ថេហ្យុងបានក្រោកឡើងពីដំណេក រួតរះសម្អាតកាយឲបានស្អាតបាត រួចទើបចុះមកជាន់ផ្ទាល់ដី ដើម្បីបរិភោគអាហារពេលព្រឹកជាមួយនឹងម្ចាស់វីឡានេះ
"ប្រលងថ្ងៃណា?"កំពុងតែញ៉ាំអាហារសុខៗ ជុងហ្គុកក៏បន្លឺសួរនាំនាយល្អិត
"ប្រាំថ្ងៃទៀតខ្ញុំប្រលងហើយ"ថេហ្យុង
"ជាសិស្សពូកែក៏ខ្សោយ?"ការពិតទៅសំណួរនេះនាយមិនបាច់សួរក៏ដឹងស្រាប់ ព្រោះថាឲតែពេលទៅឧបត្ថម្ភនៅសាលា ដល់សិស្សពូកែៗគឺតែងតែមានវត្តមានថេហ្យុងជានិច្ច សួរក៏គ្រាន់តែចង់ដឹងថាក្មេងនេះនឹងឆ្លើយយ៉ាងម៉េច?
YOU ARE READING
កូនសោបេះដូង💜🗝(ចប់)
Fanfictionចំណងស្នេហាដែលកើតឡើងតាំងពីប្រាំឆ្នាំមុននៅតែមិនទាន់រលុប នៅតែមានក្នុងក្រអៅបេះដូងនាយកំលោះចំណាស់វ័យ33ឆ្នាំដែលមានកូនចិត្តលោបលួចប្រថ្នានឹងកំលោះវ័យក្មេងធម្មតាៗម្នាក់វ័យត្រឹមតែ18ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ។ដោយសារតែវត្តមានក្មេងប្រុសម្នាក់នោះទើបធ្វើឲបេះដូងរបស់នាយចំណាស់ជាប់...
