"រឹងក្បាល" ជុងហ្គុក
"អ្ហឹកៗអ្ហឺៗៗខ្ទេចគូទថេហ៍ហើយ" ថេហ្យុង បន្លឺឡើងទាំងទឹកភ្នែករហាម មុននេះគេឈឺណាស់បន្ទាប់ពីត្រូវពីរដៃរួច ខំទប់កុំឲយំដែរតែទប់មិនជាប់ពេលដែលនាយសង្ហាម្នាក់នេះបន្ថែមពីរដៃទៀតសឹងតែបែកគូទទៅហើយ ។
__ដោយឃើញថាក្មេងខ្លះយំហើយទើបជុងហ្គុកពគេដើរទៅកាន់បង់មួយទើបដាក់បង្គុយមុននឹងឲថេហ៍អង្គុយពីលើភ្លៅសាច់ដុំរបស់នាយ ។
ដាក់ឲអង្គុយបានស្រួលបួលរួចទើបលើកម្រាមដៃក្រាស់ចាប់ផ្ទៃមុខតូចច្រមិចឲបែមករកមុខខ្លួនហើយក៏លើកមេដៃជូតថ្ពាល់ក្រពុំថើៗមុននឹងអោនមុខទៅថើបផ្ដិតយកទឹកភ្នែកចេញឲជ្រះស្រឡះអស់
"ថ្ងៃក្រោយកុំរឹងទៀតបើមិនចង់ឈឺខ្លួន" ជុងហ្គុកនិយាយឡើងដោយសម្លេងទន់ភ្លន់ មិនគំហកដូចមុនព្រោះខ្លាចថាកូនចាបម្នាក់នេះនឹងភ័យយំម្ដងទៀត ។
"...." ថេហ៍មិនហាស្ដីអ្វីគ្រាន់តែសម្លក់មុខប្រុសចាស់នេះបន្តិច មុននឹងបើកកាតាបចាប់យកប្រអប់បាយរបស់ខ្លួនមកញ៉ាំតាមសម្ដីប្រុសផ្ដាច់ការម្នាក់នេះ។
បន្ទាប់ពីញ៉ាំបាយហើយរួចរាល់ ជុងហ្គុកបានជូនថេហ៍មកថ្នាក់រៀនវិញ បន្ទាប់មកនាយក៏ត្រូវចេញទៅក្រុមហ៊ុនតែម្ដង នេះត្រូវខាតម៉ោងអស់មួយព្រឹកធំដោយសារតែនៅរវល់ជាមួយនឹងថេហ្យុងហ្នឹងឯង ។
ចំណែកឯកញ្ញាស៊ូមីវិញ នាងមិនបានចូលរៀនទេនៅលោបលួចមើលដំណើររបស់ជុងហ្គុករហូតទាល់តែគេចេញផុតពីសាលារៀន ។
"ខ្ញុំស្រលាញ់លោកពូយូហើយ ខ្ញុំមិនបណ្ដោយឲនរណាមកដណ្ដើមលោកពូពីខ្ញុំទេ" ស៊ូមី បន្លឺតែត្រឹមនឹងទើបដើរចូលទៅក្នុងសាលាវិញ ។
......@JEON GROUP.....
មកដល់ក្រុមហ៊ុនវិញ ដោយចាត់ចែងឯកសារហើយខ្លះ ជុងហ្គុកក៏ទាញទូរសព្ទខលទៅកាន់នរណាម្នាក់ហើយអ្នកខាងនោះក៏ទទួលយ៉ាងរហ័ស
<<ហាឡូយ៍លោកចន មានការអ្វីហ្ហេស៎?>>
" មានតិចតួច លោកទំនេរទេ?" ជុងហ្គុក
YOU ARE READING
កូនសោបេះដូង💜🗝(ចប់)
Fanfictionចំណងស្នេហាដែលកើតឡើងតាំងពីប្រាំឆ្នាំមុននៅតែមិនទាន់រលុប នៅតែមានក្នុងក្រអៅបេះដូងនាយកំលោះចំណាស់វ័យ33ឆ្នាំដែលមានកូនចិត្តលោបលួចប្រថ្នានឹងកំលោះវ័យក្មេងធម្មតាៗម្នាក់វ័យត្រឹមតែ18ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ។ដោយសារតែវត្តមានក្មេងប្រុសម្នាក់នោះទើបធ្វើឲបេះដូងរបស់នាយចំណាស់ជាប់...