Hissizlik

Bölüm 7

Sessizce ağlamaya başladım.. Bana baktı ve bir iç çekti ayağa kalktı ve bana yaklaştı. Ne yapmaya çalıştığını anlamamadım. Ardından elini hava kaldırdı. Vuracak diye çok korktum kafamı yana çevirdim gözlerimi sıkı şekilde kapattım. Bir süre sonra elleri yanağımı buldu. Vurmamıştı hafifçe yanağımı seviyordu. Ona döndüm gözlerine baktım. Oda bana baktı. Yüzünde buz gibi soğuk bir ifade vardı. Ardından ağzından hiç beklemediğim laflar duymaya başladım..

E: "Senin benden başka kimsen yok. Ben sinirlenince kendimi tanıyamam. Sende tanıyamazsın ve hiç istemediğim sonuçlar ortaya çıkar. Az önceki dediğim şeyler için özür dileyecek değilim. Ben özür dilemem. Ailemden hiç bir zaman ne sevgi gördüm ne saygı."

Yere baktım ardından gözlerine.
"Annen seni hiç desteklemedi mi..?"
Yüzünü hafif olan bir üzüntü kapladı , onu ilk defa böyle gördüm. Galiba yalnış bir şey dedim ama farkında değilim.

E: "Yıllar önce ben 14 yaşındayken yaptığımız kavga sonucu gece annem gideceğini söyledi. Babam iş görüşmesi olduğu için evde değildi. Baba şefkati görmedim. Anne şefkatide görmedim. Bu benim için bir sorundu. Çünkü ablamı ne olursa olsun desteklediler. Beni hiçe saydılar. Ben o günden sonra hislerimi kaybettim. Ve kadınlar benim düşmanım oldu. Ardından o güne dönersek.."

Gözlerini kapattı. Kendini zorluyordu cidden böyle bir yaşam kimse istemezdi. O bile.. Ardından konuşmaya devam etti.

E: "Çok sinirlendim o gün. Annem ablama iyi davranıp. Kendisinin babamın ve ablamın hayatında bir yerim olmadığını söyledi. Ve bu yüzden gidecekti. Yalvarmıştım.. Kimseye yalvarmam ama ona gitmemesi için beni tek bırakmaması için yalvarmıştım. Korkuyordum çünkü tek kalmak inanılmaz zor geliyordu bana. Annemle o gün güzel bir kavga sonrası annem eşyaları hazırlamaya başladı ben salondan mutfağa gittim. Elime keskin bir bıçak aldım ve arkasından sessizce yaklaşıp şah damarını kestim. Ablamın çığlıkları hiç birini net duymuyordum. Annemim ölmüş bedenine bakıyordum. Evden kaçtım ve bu tür işlere başladım. Çünkü duygularımı kaybettim."

Dediği şeyler kanımı donduruyordu bu adam annesini öldürmüş beni niye öldürmesin?

E: "Beni çok zorlayan süreçlerdi bunlar. Babam bunu duyduğu gibi gelmiş gerisini bilmiyorum. Beni almayan yerler şu an sadece ismim geçse bile korkuyorlar. Yanlarına gidersem rengi atıyorlar korkuyorlar. Seni aldığım gün seni sebepsiz yere istedim bunu asla yapmam. Bütün bunlardan anlayacağın tek şey bu olsun. Kendi annesini öldürmüş bir adamdan daha acımasız birisi yoktur. "

▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎ ▪︎

Yeni bir bölümün daha sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir. Kendinize iyi bakın. Yeni bir bölümde görüşmek üzere.