Bölüm 39

2.8K 87 13
                                    

Egenin Ağzından:

Dediğim şey ile birden yere yığıldı. Hemen kucağıma aldım. Ağlıyordu onu sakinleştirmeye çalışıyordum. Biraz sakinleşti ve eve girdim. Tanem Altay Ahmet Belinay ve Alara bize bakıyordu. Serayı yere bıraktım. Biri nasıl kendi doğum gününü unutmuş olabilirdi. Alara elinde çiçekle Serayın yanına koştu.

A: "Döğum günün kutlu olsun amneeee!"

Seray bana baktı ona gülümsedim ve bana birden sarıldı. Ağlamaya başlamıştı. Bu normaldi çünkü asla doğum günü kutlanmamıştı o yüzden pek takmazdı doğum günlerini.
"Shhh sakin ol bakayım doğum gününde ağlama."
Ona Alaranın vurulduğunu söylediğim için biraz kızgındı benden ayrıldıktan sonra omzuma şakasına vurdu.

S: "Ölüp tekrar dirildim çok korktum!"

Ah: "Doğum günün kutlu olsun yenge. Ege dedi diye yaptık yoksa biz daha minnoş bir şeyler yapardık sana."

Al: "Doğum günün kutlu olsun cadı."

Altay Seraya cadı diyordu çünkü malum geçmiş.. Herkes Seraya güzel hediyeler veriyordu. Serayda gülüyordu muhtemelen hayatımda ilk defa onu bu kadar mutlu görmüştüm. Annesiz babasız büyümek akrabaları tarafından sevilmemek. Zorla evlenmek üstüne küçük bir yaşta çocuğunun olması.. Keşke yapmasaydım diyemem çünkü tek mutluluğum o ve kızım. Yanına oturdum.

A: "Ee pasta yok muuuğ?!"

Alara yine yemek düşünüyordu her zamanki gibi. Ahmet onu kucağına alıp yukarı kaldırdı.

Ah: "Bu yaşta ne kadar şey seviyorsun yakında bizide yersin sen!"

Herkes gülüyordu bende gülümsüyordum. Ardından kapı çaldı herkes kapıya baktı.
"Ben açarım siz rahatınızı bozmayın."
Dedim ve açmaya gittim. Kapıyı açtığımda şoka girdim. Babam ablam ve üvey annem hepsi kapıdalardı. Hangi yüzle gelmişlerdi. Sinirlerim geriliyordu ve yumruğumu sıktıkça kollarımdaki damarlar belirginleşiyordu.
"Niye geldiniz kim istedi sizi?!"
Bağırıp çağırmak ve etrafı yıkmak istiyordum fakat kızım ve eşim için bunları bu kadar mutlu bir günde yapamazdım.

EB: "Gelinimin doğum günü onu tebrik etmeye geldim? Ve ayrıca sen kimsin ki benimle böyle bir tonla konuşmaya cürret edersin?!"

"Gelinin? Senin gelinin mi var? Evet vardır ama kardeşlerinin erkek çocukları evlenince benim senin gibi bir babam yok seninde benim gibi bir oğlun yok."
Dedim ve kapıyı yüzlerine kapattım..

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

Yeni bir bölümün daha sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir. Yeni bölümde görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın.

HissizlikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin