Bölüm 49

2.3K 75 4
                                    

Aşırı sinirlendim yüzüne tokat attım. O kadar sert atmıştım ki elimin izi çıkmıştı. Gelip beni döveceğinden korkuyordum ki..

E: "Sana el kaldırmayacam. Ama bunları unutulacağını sanma."

Ona kızgındım bana ağza alınmayacak şeyler söyledi ve şimdi gelip yine aşık rolü mü oynayacak? Mal mı bu adam be?!
"Istersen unutma kayıt sende kalsın ama şunu bil ki seni ne yanında nede evimde istiyorum."
Çekilip Alarayı kaldırmaya gittim. Ona seslendim ardından anlından öpüp uyanması için başını sevdim. Yatakta doğruldu yanakları kızarmıştı gözleri doluydu.
"Annecim iyi misin sen?"
Başını hayır anlamında salladı. Ayağa kalkıp termometre almaya gittim. Termometreye tam uzanacaktım Ege eline aldı.

E: "Kimin için bu ?"

Anan için deseydim yeriydi.
"Alaranın ateşi olabilir bu aralar herkes hasta ver şunu."
Bana baktı ardından biraz düşündükten sonra Alaranın odasına gitti bende peşinden gittim. Ege yatağının yanına diz çökmüş Alaranın ateşini ölçüyordu.

E: "Kızım hastaneye gideli-"

"Hastaneleri sevmiyor eve doktor çağıralım."
Bana baktı ve kafasını sallayıp onayladı. Ege doktor çağırmaya gitmişti ben ise Alaranın üstünü değiştiriyordum. Bir süre sonra Ege geldi.

E: "Çağırdım."

Tamam dedim ve Alarayi yerine yatırdım. Alara hasta olduğu zaman asla uyuyamazdı. Bunu Egeye söylemiştim zaten. Alaranın yaşı küçük olduğu için daha telefon tablet almamıştım. Ama Ege durur mu en son çıkan telefonlardan almış Alaraya tabikide affetmesi için. Peki Alara affetti mi? Evet.. Çikolata verseydi bile affederdi. Ardından Alaranın benim telefonumda oynadığı bir oyunu indirmiş oynuyordu. Oyunda bir anne olarak harcama yapmasına izin vermezken Ege ne istiyorsa alıyordu. Alarayı şımartmasından nefret ediyordum ama yapacam bir şey yoktu. Bir süre sonra doktor geldi Alarayı muayene ettikten sonra bize ilaçları yazdı. Ben almaya gidecektim. Tabi olacaklardan habersiz.. Arabama bindim ve onu çalıştırdım. Biraz hızlı gitmem lazımdı o yüzden gaza basmıştım. Bir süre sonra tünelden geçmem lazımdı burayı her zaman sevmiştim. Güzel ışıklarla bi boyut değiştiriyorsun gibi geliyordu. Girdigim gibi arabalar etrafımı sardı. Aniden önümde beliren araba yüzünden fren yapmıştım..

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

Yeni bir bölümün daha sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir. Yeni bölümde görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın.

HissizlikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin