Hissizlik

Bölüm 8

Serayın Ağzından:

Annesini öldürmüştü ve haklıydı. Annesini öldürmüş biri acımasızdır. Bana ne yapabileceğini düşünemiyorum bile. Korkuyordum hemde çok fazla. Ona baktığım zaman gözleri kıpkırmızı olmuştu. Geçmişi yüzünden sinirlenmişti. Ve nasıl bir şey yapacağımı bilmiyordum.

~~~~~~~~ Bir Kaç Gün Sonra ~~~~~~~~

Bugün taburcu olmuştum ve eve gidiyorduk. Yorgundum uyumak istiyordum. Banyo almak rahat olmak. Bu süreç çok zorlu geçmişti. Üstümden trenler geçmiş gibi hissediyorum. Arabada uyumamak için mücadele veriyordum. En sonunda dayanamayıp Egenin omzuna yaslanarak uyumuştum.

Egenin Ağzından:

Bir süredir günlerimi Seray için hastanede geçiriyordum. Şu an Eve gidiyorduk. Omuzumda uyuya kalmıştı. Yorgundu ve bunu anlıyordum. Eve geldiğimizde onu kucağıma aldım ve yatak odasına gittim onu yatağa koydum. Ardından rahat olabileceğim bir kaç tane kıyafet alıp banyoya gittim duşumu alıyordum ve düşüncelerimden birazda olsa uzaklaştırmasını bekliyordum. Aradan 10 dakika geçti ve banyodan çıktım üzerimi giydim ve salona indim. Hizmetçilere bana kahve yapmalarını istedim. Içkiyi pek içmem. Arkadaşım Seraya tecavüz eden herifi bulmuştu. Onu buraya getirmesini söyledim. Aradan bi 30 dakika geçmişti ve gelmişlerdi. Adam hırpalanmıştı. Umrumda mıydı? Değildi. Yakasından tuttuğum gibi onu dövdüm. En sonunda keskin bir bıçak istedim. Adamın ağzını açtırdım. Ve bıçağı diklemesine sokmaya başladım. Ettiği çığlıklar kulaklarımı sikiyordu. Bağırıyordu ama hak ediyordu. Ardından Serayın sesini duydum.

S: " E-EGE NE Y-YAPIYORSUN?!"

Bana bağırmasından hoşlanmazdım. Döndüm ve gösterdim gözleri dahada açıldı. Bıçağın tamamını soktum ve ardından adamı almaları için adamlarıma işaret verdim. Elimdeki eldivenleri çöpe atıp Serayın yanına gittim. Korkmuştu ama alışması lazımdı. O yüzden saçını sevip onu yanağından öpmüştüm. Benlik bir hareket değildi ama onu şimdi sakinleştirmezsem ilerde kafamı sikecekti. O yüzden şimdiden önlem almıştım.

S: "Ö-öldü m-mü..?"

Kekeliyordu hiç hoşlanmazdım. Düz ve soğuk bir sesle yanıt verdim.
"Hayır hala hayatta acı çekiyor ve öyle ölecek."
Dediklerime şaşkınca bakıyordu. Böyle bir cevap onu korkutmuştu. Ama yapacağım bir şey yoktu ben böyleydim. Ve böyle olmaya devam edecektim. Ardından bana sarıldı. Korkuyordu ama bana sarılması saçmaydı. Tam ağzımı açtım bir şey diyecektim camlar patlamıştı.

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

Yeni bir bölümün daha sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir. Kendinize iyi bakın. Yeni bir bölümde görüşmek üzere.