Bölüm 46

2.5K 84 28
                                    

Kocam yüzünden evde bile kalmıyordum. Okuyamamıştım işim yoktu.. Alarayi alıp başka yere götüremezdim. Okumayınca bir hiç gibi kalıyorsun maalesef. Sahi ben kimdim? Neden ben bu haldeyim. Bana yemek vermişlerdi. Kendimi köpek gibi hissediyordum. Odaya Tanem girmişti..

T: "Selam naber?"

Dediği şey bile beni garip hissettirmişti..
"Hayır değilim malum biliyorsun durumları."
Kafa salladı üzgündü ama elimizden bir şey gelmiyordu.. Ardından Alarayı alıp onda kalabileceğini sordu. Onayladım ve Belinayla bana bir iş bulması için konuştum. Bana tasarım şirketinde tasarım yapabileceğimi söyledi. Kabul etti bir süre sonra işe başladım. Elbise tasarlıyordum.

[1 Ay Sonra]

Artık çalışıyordum ve haftalık maaş alıyordum. Ayrı bi eve çıkabilmiştim. Bu sırada Ege hiç arayıp sormamıştı. Tasarımlarım ülkenin dört yanından beğeniliyordu. Kısa bir sürede ün'e sahip olmuştum. Seviliyordum ama tanımadığım insanlar tarafından.. Kocamdan haber yok zaten umrumda da değildi. Alara mutluydu bende öyleydim. Gece olmuştu Alaranın yavaş yavaş uykusu geliyordu. Kapı çalmaya başladı. Ama sanki kapıyı kırmak istermişcesine. Alaraya odasına gitmesini söyledim. Ardından kapıyı açtım. Önümde sarhoş olan bir Ege ile karşılaştım. Kapıyı geri kapatacaktım tuttu içeri girip kapıyı kapattı. Dizlerinin üstüne çöküp karnıma sarıldı.

E: "Ben aptalım kaç gündür seninle tekrar olabilmek için düşünüyorum! Beni sevmen için ne yapabilirim diye. Evet hatalar yaptım ama bunları telafi edebilirim!"

Dalga mı geçiyordu? Yok ya dalga geçiyordu. Iki elimle onu ittirmeye çalıştim fakat olmuyordu. Gözlerine baktım pişmanlık vardı. Ama son pişmanlık neye yarar?
"Kızımda bende çok mutluyuz 3. kişiye gerek yok. Hem sen çocuklarada vuran birisisin değil mi? Senden iğrenç ve adi birini görmedim. Defol git bir dahada gelme."
Kollarını dahada sıkıştırdı. Iç çektim ardından kucağına alıp duvara yasladı. Gözlerime mayhoş mayhoş bakıyordu.

E: "Ne kadar kadın olursa olsun sen benim için en farklısısın. Sensiz kendimi yarım hissediyorum. Her şey için özür dilerim ama şunu bil ki her zaman yanındayım."

Konuşmama fırsat vermeden dudaklarıma kapandı..

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

Yeni bir bölümün daha sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir. Yeni bölümde görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın.

HissizlikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin