Hissizlik

Bölüm 40

Benim bir babaya bir anneye ihtiyacım yok. Benim kardeş gibi gördüğüm 2 kuzenim ve onların karısı arkadaşım. Bir dünya tatlısı kızım ve bana hem hayat arkadaşı hemde annem gibi olan bir karım var. Nasil bu saate kadar tek başıma bu yolları aştıysam bu saatten sonrada aşarım. Kimseye ihtiyacım yok. Ben yanımda olanlarla mutluyum. Içeri geldiğimde herkes bana bakıyordu. Ve çoğu kişi kim olduğunu sordu.
"Ya oğlum sadece bir şey için gelmişler önemsiz kişiler boş verin."
Dedim Ahmet ve Altay kim olduğunu anladı ama kafa salladılar. Geceye kadar eğlendik. Baktığımda Alara uyuya kalacaktı. Onu kucağıma alıp odasına götürdüm ve üstünü örttüm. Tabiki saçını öpmeyi ve sevmeyi ihmal etmedim. Aşağa indim ve herkes eğleniyordu. Masa oyunları alkolsüz içecekler falan derken Tanem eline kadeh ve bir çatal aldı. Bir kaç kez vurmasının ardından herkes ona döndü.

T: "Bu kadar güzel bir gecede bir şey açıklamak istiyorum."

Herkes dikkatini vermiş dinliyorduk.

T: "Altay.. baba oluyorsun!"

Altay neye uğradığını şaşırdı ben Ahmet Belinay ve Seray göz göze gelip sırıttık çünkü neler dönmüştü bi aklımızda canlanmıyor değildi.

Al: "N-ney?!"

"Ney ne mal baba oluyon."
Dayanamayıp tekrar açıkladım. Ne kadar anladığını bilsemde. Altay karısını alıp öptü döndürdü. Çocuk içerde daha belli bir sike benzemese bile gebermiştir. Ardından Seraya baktım üzgündü çünkü o bu anı yaşayamamıştı. Onu omzundan kendime çektim ve saçını öptüm.
"Sana bunu nasıl telafi edebilirim diye soramayacağım ama eğer bir gün yeni bir çocuğumuz olursa yaparız."

S: "Peki.. neyse şu an mutluluk bozmaya gerek yok değil miii?"

Gülümsedim ve kafamı onaylar anlamda salladım. Ahmet ve Belinay konuşuyorlardı Belinay çocuk istiyordu ama Ahmet bazı geceler gelemediği için ona zorluk çıkmasından korkuyordu o yüzden her zaman teklifini geri çeviriyordu. Ama bundan banane. Ben karımala ve çocuğuma mutluyum. Herkesi izliyorduk ve kızların uykusu geliyordu.
"Bugün bizde kalın biz kıyafet falan veririz."
Herkes onaylamıştı özellikle kızlar. Seray onlara kıyafet vermek için kalktı ve hepsi gitti. Sadece ben Ahmet ve Altay kalmıştık..

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

Yeni bir bölümün daha sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir. Yeni bölümde görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın.