Bölüm 17

5.1K 112 15
                                    

Altay hayatımı mahvetmeye çalışıyordu ve neden yaptığı hakkında ufak bir fikrim bile yoktu. Derin bir nefes aldım ve Egeyi bekledim.

[Akşam]

Kapı çalmıştı Egenin geldiği belliydi. Gidip kapıyı açtım. Sinirli değildi ama ciddiydi.
"Hoş geldin.."

E: "Sen beni karşılar mıydın?"

"Bugün içimden geldi.. Rahatsız mı oldun?"

Gözlerime baktı ve gülümsedi. Gamzeleri vardı ve ona çok yakışıyordu.

E: "Hayır olmadım aksine sevindim."

Ona baktım ve gülümsedim. Ona sarılmak istiyordum. Ve belki biraz utangaçlığımı atıp ona sarılmalıyım diye düşündüm. Ve ona yaklaşıp birden sarıldım. Çok kısa bir sürede oda bana sarıldı. Ve saçımı öptü. Kendimi biraz daha değerli hissetmeye başlamıştım. Bunu neden yapıyordu bilmiyordum. Birden iyilik perileri mi gelmişti acaba?

E: "Yemek yedin mi?"

"Yok seni bekledim."

E: "Harika o zaman hazırlan dışarda yiyelim."

"Cidden mi?"

E: "Evet cidden hadi sen hazırlan ben seni bekliyorum."

"Tamam teşekkür ederim."
Diyip yukarı çıktım. Son olaylardan sonra dışarı çıkmam yasaklanmıştı hatta bahçeye çıkmam bile yasaklanmıştı. Ama Egeye bir şey oluyordu. Bu bana iyi haber gibi gelmiyordu. Açık giyinmek istemiyordum ve şatafatlı giyinmekte. Sade giyinmeyi tercih ederdim. Eşofman ve sweat alıp giyindim. Ve saçlarımı taradıktan sonra hazırdım. Aşağa indim Ege telefona bakıyordu.
"Hazırım gidelim."

E: "Hayatımda çok kadın gördüm. Ama bir akşam yemeğine eşofmanla çıkan bir tek seni."

Uzun süre sonra ilk defa gülmüştüm. İkimizde mutluyduk belki başka bir yolla tanışsaydık çok daha farklı olabilirdi. Ama şu an bana iyi davranması beni mutlu ediyor. Bir süre sonra arabaya bindik. Kendisi arabayı sürüyordu bende yanındaki koltukta oturmuş dışarıya bakıyordum.

E: "Istediğin kadar yiyebilirsin."

Dediği şey ile hem mutlu olup hem sinirlenmiştim. Kimsenin beni kısıtlamasını sevmezdim ama artık bunu kabullenmek zorundaydım. Güzel bir yere gelmiştik. Yemeklerimizi söyleyip yemiştik. Ardından biraz sahile gidip yürümüştük. Bu gün oldukça iyi geçiyordu. Derken Egenin telefonu çalmıştı yandan baktığımda 'Altay' yazısını görmemle yutkundum. Çünkü o ne anlatırsa anlatsın Ege inanırdı çünkü kuzeniydi ben ise daha onun için bir yabancıydım..

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

Yeni bir bölümün daha sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir. Kendinize iyi bakın. Yeni bölümde görüşmek üzere.

HissizlikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin