Hissizlik

Bölüm 81

4 Ay Sonra

Ege bahçede oturuyordu. Ona uzaktan bakıyordum. Hayatımı mahveden beni hırpalıyan beni sevmeyen birisi için ben bu tüm acılara hangi sebepten katlanıyordum? Katlanamazdım artık. Her zaman dile getirdiği pişmanlık hüzün ve niceleri ama bu benim umurumda değil. Benim kızım onun yüzünden öldü, onun aptallığı sersemliği yüzünden. Sevilemedim aptal gibi bu adama katlandım ama artık her şeyin bir dur deme sırasıydı.

Geceleri geç ve sarhoş geliyor. Böyle bir adama artık ne sevgi verilmesini nede başka bir şey yapılması beklenebilir. Ben bu adam yüzünden hastanelerde süründüm. Kendini bi halt sanması sinirlerimi oldukça bozuyor. Geçmişe dönüp baktığımda hissettiğim en yoğun his, intikam. Hâlâ içimde bir boşluk hissediyorken onun bu denli rahat olması bardağı taşıran son damla oldu.

Kendisine ayrılmak istediğimi söylesem kıyamet koparır ama ben bütün bunları yasamak istemediğimden ötürü başka bir şekilde halledeceğim. Son zamanlarda zaten şirketinde aksilikler çıkıyordu oda bu durumdan ötürü iyice bunalıma giriyordu. Çocuğu öldüğünde bu kadar bunalıma girmeyen pezevenk 3-5 kuruş için feryat yakıyor. Kaçmak kolaydı ama hazırsız kaçmak zordu.

Gözlerimi bahçeden çekip merdivene yöneldim. Yatak odasına girdiğimde kapıyı kapatıp kilitledim. Kıyafet odasına girip orta boylarda bir valiz aldım. Içine belgelerimi, kıyafetlerimi ve ıhtiyaç duyduğum şeyleri koyduktan sonra kapatıp çokta görünmeyen ama hızlı alınabilecek bir yere koydum. Ardından Ege'nin dolaplarına yöneldim. Bir süre aradığım şeyi bulduktan sonra dudaklarımda beliren tebessüm oldu. Silâhı elime aldığımda hissetiğim ağırlık ve soğukluk ile tüm vücuduma bir titreşim yayıldı. Içinde mermi var mı diye kontrol ettiğimde 3 mermi olduğunu görmem ile mutlu oldum.

O beni öldürdü. Hemde kaç kez? Canımı acıttı içimdeki masumluğu, sevgiyi ve her şeyi elimden aldı. Ama artık bunların sırası bende. Üç ay yirmi bir gün önce işlediğim cinayetten sonrası ikinci cinayetim.

Derin bir iç çektim silahı belime sokup hırka ile de üstünü kapattıktan sonra odanın kapısını açıp aşağa indim. Ege olduğu yerdeydi ama azgında sigara vardı. Yavaş adımlarla yanına geldim. Ben onun tam arkasındaydım. Geldiğimi hissetmiş olacak ki sandalyede dik bir konup alıp arkaya baktı. Tebessüm etti. Son tebessümü son beni görüşü son sigara içişi. Bana bakarken gözlerindeki o koyuluk yoktu aksine gözleri parlıyordu.

Ama çok önemli bir şey vardı.

Ya ölmezse?

Işte o zaman dünyadan silinmek lazım. Çünkü eğer ölmezse bu koyu olmayan gözleri zifiri karanlık olacaktı.

Ama sanki bir şey olacağını anlıyordu sanki ölmeden önce son gülüşünü sergiliyordu. Gamzesi daha belirgindi. Ama ben bunları umursayamazdım çünkü beni asla umursamadı. Elimi havaya kaldırdım ve istemsizce saçını okşadım. Yumuşacık saçları vardı, beklemediğim bir hamle yaptı...

Belime sarıldı...

....

Yeni bir bölümün daha sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir.
15 Eylülden itibaren yeni bölümler her gün gelemeye devam edecektir. Bu sürede aktif olamadığım için sizden af dilerim. Ama başka bir hesptada bir kitap yazıyordum ve kitap daha yayımlanmadı onunla ilgileniyordum. Umarım anlayışla karşılarsınız hepinize iyi günler dilerim 💗🌸