Johnny'le sahne arkasında yaşadıklarımdan sonra kendimi evime atabilmiştim. Oldukça yorucu bir gündü. Girişten hemen beni karşılayan kanepeme kendimi attığımda çalan telefonu umursamadım. Ama kapanıp tekrar tekrar çalmaya devam edince minik bir küfür sarf ederek telefona ulaştım.
Ve arayan kişinin adını görünce aniden konumumu dikleştirdim.
Tanrım... uzun ve zorlu bir konuşma olacaktı.
Bay Connel arıyor...
Aramayı cevaplandırmak için yeşil butona tıkladığımda midemi bulandıran sesiyle karşılaştım.
David: Mükemmel bir iş çıkarmışsın Collins.
Claire: Nerden haberdar oldunuz?
David: Sana bunu daha önce de söylemiştim. Attığın her adımı bilecek güçteyim. Beni hafife almamalısın.
Karşımdaki adamın basit bir iş insanı mı yoksa psikopat bir gangster bozuntusu mu olduğunu bazen ayırt edemiyordum açıkçası.
Claire: Pekala.
David: Seni bu konuda tebrik etmek için aramıştım.
Claire: Teşekkür etmem gerekiyor sanırım.
Karşıdan kahkaha atma sesi geldiğinden şu an mide bulandırıcı suratında bir gülümseme olduğunu anlamıştım.
David: Moonlight seni epey bir özgüvenli yapmış, ha Collins?
Claire: Öyle söylüyorsanız...
David: Her neyse. Böyle devam. İyi gidiyorsun. Bu ayın maaşı da birkaç dakika içinde hesabına yatmış olur.
Claire: Tamamdır. Görüşmek üzere o halde.
David: Evet Collins, görüşmek üzere, görüşeceğiz.
Telefon kapandığında bu adamdan ne kadar nefret ettiğimi hatırlamış oldum.
Kafam dağılsın diye bir film seçip izleyecektim. Ama sorun filmi henüz seçememiş olmamdı. Hala seçim aşamasındayken banka uygulamamdan paranın yattığına dair bildirimin geldiğini gördüm.
Gülümsedim.
Bu hayatta beni gülümseten tek şey vardı, o da para. Ama son zamanlarda, daha açık olursak Moonlight'a girdiğimden beri, gülümsememi sağlayacak daha çok şeye sahip olmuştum.
Moonlight hayata bakış açımı değiştirmişti.
—
Ertesi gün ofisime girdiğimde masamın üstünde bir buket gül olduğunu görünce şaşırmıştım.
Yavaş yavaş masaya yaklaşırken birden ofisime biri girince arkama döndüm.
Johnny'di...
Bu çiçekler ondan mıydı?
Johnny: Günaydın Lauren.
Claire: Günaydın Johnny.
Ona Bay Depp yerine ismiyle hitap etmek garip hissettiriyordu.
Claire: Bu gülleri-
Johnny: Ben de tam onu soracaktım. Kimden bu güller?
Yüzünde meraktan çok farklı garip bir ifade vardı ve bu kaşlarını hafiften çatmasını sağlamıştı.
Claire: Bilmiyorum.
O an gülleri onun göndermediği dank etti.
O halde kimdendi?
Johnny: Kart yok mu?
Claire: Daha ben de yeni geldim aslında tam bakma şansım olmadı.
Johnny: Bak bakalım kimdenmiş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Wrong Choices|Johnny Depp
Fanfiction"Para için aşkından vazgeçer miydi bir insan? Elbette geçerdi Ama ben geçmedim..." Hayatı yanlış seçimler üzerine kurulmuş, hayatın onu kötü biri yaptığı bir kızın "Onun" sayesinde düzelmesini anlatan bir hikaye...
