Johnny: Günaydın.
Yatakta doğruldum. Dün yaşananlar aklıma gelince içimde olay çıkaran kelebeklere engel olmadım.
Claire: Günaydın.
Johnny: Hazırlanıp aşağı gel, kahvaltı hazır.
Ona tamam anlamında gülümsedim. Aynı şekilde karşılık vererek odadan çıktı.
Neden bilmiyorum ama bu eve her gelişimde işler çok daha farklı boyutlara ulaşıyordu...
Odadaki banyoya ilerledim. Kendime gelmem için yüzüme biraz olsun su çarpmam gerekiyordu.
Birkaç dakikada uykum açıldığında lavabonun üstündeki parfüm şişelerine takıldı gözüm. Aralarından rastgele birini aldım ve burnuma yaklaştırdım. Bunu yapmam ne kadar aptalca olsa da merak etmiştim işte.
Çoğu zaman kullandığından biraz daha farklıydı kokusu. Birkaç fıs bileğime sıktım ve dün malum iş sırasında üstümden attığım giysilerimi geri giydim.
Aşağı indiğimde kahvaltı masası oldukça göz doyurucu görünüyordu. Geriye sadece boş olan ve guruldamaya başlayan midemi doyurmak kalmıştı.
Johnny'nin karşısındaki sandalyeye usulca oturdum.
Claire: Masa enfes görünüyor.
Johnny: Hızlı yesen iyi olur Eva. Şirkete yetişmemiz gerekiyor biliyorsun.
Claire: Hatırlatma için teşekkürler Depp.
Kahvaltımızın geri kalanı boyunca sessizdik. Johnny sessizdi.
Bayağı sessiz.
Nedenini anlayamıyordum. Ama önemsemedim.
Kokusu çıkardı yakında sonuçta.
Dediği gibi hızlıca bu enfes kahvaltının tadına varmıştık ve şirket yoluna koyulmak için arabaya binmiştik.
—
Önümüzdeki 2 hafta boyunca aramızda geçen her şeyi gizlemiştik. Ama yalnız kaldığımız her dakikayıysa asla unutmayacağımız dakikalara dönüştürmeyi de başarmıştık.
En garip tarafıysa pişman olmamıştım.
Onu sevdiğim için pişman olmamıştım.
Onun kollarında olduğum için pişman olmamıştım...
Ve de en iğrenç tarafıysa onsuz olan her dakikalarımı Connel'a bilgi sızdırmakla geçirmiştim.
Ve pişman olmamıştım.
Ona yalan söylediğim için pişman olmamıştım...
Nasıl olduğunu bile anlamadan zaman hızla uçup gitmişti ve yılbaşı vakti yaklaşmıştı. Bu nedenle de şirket olarak bir çekiliş planlamıştık.
Şirketin bahçesindeydik tüm ekip. Ben, Jenny ve Johnny çekilişi yapacak kişilerdik. Johnny elindeki torbadan seçeceği isimlerle çekilişi başlatmadan önce birkaç söz sarf etmesi gerekiyordu. O kısımlara dikkat bile kesilememiştim çünkü bahçe kapısından ummadığım bir yüz girmişti içeriye.
Bize doğru yaklaştığında artık Johnny de fark etmişti onu.
Matteo: Kusura bakmayın biraz geciktim.
Johnny: Neden burada olduğunuzu sorabilir miyim Bay Mitchell? Sizinle röportaj projemizin sona ereli bir aya yakın bir süre olduğunu düşünüyorum.
Gözlerim bir ona bir Matteo'ya gidip geliyordu. Johnny'nin sinirlenmeye ya da gerilmeye başladığı gözlerindeki kıvılcımdan ve sözlerindeki öfkeden de belli oluyordu. Fakat karşısındaki, Matteo, asla ama asla onunla aynı duyguları paylaşmıyordu. Johnny'nin suratına sırıtarak bakması bile bunu kanıtlar nitelikteydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Wrong Choices|Johnny Depp
Fanfic"Para için aşkından vazgeçer miydi bir insan? Elbette geçerdi Ama ben geçmedim..." Hayatı yanlış seçimler üzerine kurulmuş, hayatın onu kötü biri yaptığı bir kızın "Onun" sayesinde düzelmesini anlatan bir hikaye...
