Yakan Top

467 38 15
                                    

Artık resmen hikayeyi okumayı bırakmışsınız gibi hissediyorum, eskiden bu kadar az yorum ve oy sayısı yoktu. Eskiden uzun yorumlar gelirdi, destekleyici yorumlar gelirdi. Şimdi onlardan eser yok. Ve inanın yazasım gelmiyor artık...

Neyse iyi okumalar!

Sınıfa girer girmez Beril yanımıza geldi.

"Nerdesiniz ya?!"

"Yemek yiyoduk kanka noldu?" dedim dondurma çöpünü atarken.

"Unuttunuz mu bugün 12A'yla maçımız var." derken uzağa baktı ve sırtını dikleştirdi. "Yakan top maçı."

"Hasss!" dedim. "Doğru ya nasıl unuturum!" Zeynep ekledi.

Doğa Beril arkasını dönüp gitmeden önce "Soyunma odasında üzerinizi değiştirin sonra izin kağıdı alıp masaya bırakın. Ve HEMEN aşağı inin."

Sinirliydi ama sebebini anlıyordum. 12A'nın kızlarıyla arası hiçbir zaman iyi olmamıştı. Hele ki bir tanesiyle.

Göksu.

Eskiden beri kavgalı olduklarını biliyordum. Bununla beraber birbirlerine kin besliyorlardı işte. Zeynep'e döndüm. "Kazanamazsak Beril'in halini düşünemiyorum."

"Ayy, aynen sinir krizi bile geçirebilir."

İzin kağıdını bırakmış, üzerimizi giyinmiştik. Hakemler ve diğer oyuncular orada bekliyorlardı. Bizden sonra birkaç oyuncu daha geldi.

Oyuna kimin önde başlayacağını görmek için yazı tura attı hakemler. Ve tura çıktı. Oysaki biz yazı demiştik. Herneyse. Takım arası toplantı yapmak için bize birer dakika verildi.

Kendimi Survivor'da hissediyordum.

Atıcıları belirliyorduk, ilk ortada olan karşı takımdı çünkü. Ben bu sefer atmayacaktım, kenardan izleyecektim. Zeynep de öyle. Beril ve birkaç kolu güçlü olan kız atacaktı.

"Hey gelsenize bir şöyle." dedim bizimkilere. Hepimiz toplaştık. Elimi ortaya koydum, diğerleri de hızla üst üste ellerini koydular.

Hep beraber "O-Nİ-Kİ CE!" diye bağırdık ve yerlerimize geçtik.

Oyun başlamıştı. Çok sert atıyorduk. Harikaydı.

"Hadi yaparız-- KÜBRA CANLIK ATMA LAN!" diye bağırdım.

"HADİ SİZE GÜVENİYORUM KIZLAR!" Zeynep de bağırdı. Sonra bizden başka kimsenin bağırmıyor olduğunu görünce sustuk.

Oyuncularını birer birer vuruyorduk. Kamalara kalmıştı bir taneleri. Burada on kez topu atacaktık, eğer on seferde de kızı vuramazsak onlar kazanmış olacaktı.

Ve yapamadık. İlk maçı onlar aldı.

Beril sinirden kıpkırmızı olmuştuk.

"Tamam sorun yok, şimdiki maç bizim maçımız." dedim ve bana katılan sesler yükseldi.

"Sakin ol Beril hiçbir şey bitmedi daha." Merve, Beril'in sırtını sıvazladı.

Saçlarımızı toplayıp ilk üç kişiyi ortaya yolladık. Hepsi Aysima'nın üzerine çullanmıştı çünkü şimdiki üçlü arasındaki en iyi olan oydu. Güzel mücadele etti ama yandı.

O çıktı, başka bir oyuncu girdi. O yandı başka birimiz girdik. Sıra bana geldi. Atmaya başladılar, hepsinden kolaylıkla sıyrılıyordum. Uzun süre yanmadım ama ayağıma gelen toptan kurtulamadığım için yandım. Takım desteğini aldıktan sonra Zeynep'i ortaya yolladık.

Beni İyileştirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin