Beni İyileştir

Ulusal Zehra'ya Yavşama Günü

Merhabaaaaaaaaaaaa... Yine kısa bir yazar notu. Buluştular artık. BU LUŞ TU LAR. Ben de sizler kadar mutluyum! ^x^ Hikayemi okuyan, yorum ve oy atan insancıkların hücrelerine kadar seviyorum. Sizler olmasaydınız ben de şuan bunu yazıyor olmazdım. Her neyse kısa bir şeye değinmek istiyorum. Aslında Onur karakteri benim kafamda Jakub Gierszal, Evan Peters ve Bill Skarszgard karışımı bir erkek. Sizin hayal gücünüze bırakıyorum gerisini. :D iyi okumalar .x

Onur'un Bakış Açısı

Havada uçuyorduk.

Aşık olduğum kız yanımdaydı.

O kadar yüksekteydik ki kolumu uzatsam bulutlara dokunabilirdim.

Korkudan altıma sıçıyordum ama mutluydum işte amk. Ellerimizi kenetlemiştik. Şaşırtıcı bir şekilde konuşurken birbirimizi duyuyorduk.

"Onur yere bak!" zar zor görünen pamuk şeker satan bir dükkanı gösterdi.

"Ya kızım burda ölümle burun burunayken bile boğazını mı düşünüyorsun?" gülerek sordum. Ciddi değildim tabii ki. Inince ne kadar isterse alırdım hatta. Kaşlarını çatarak bana baktı. Sanaldan Zehra'yı sinirlendirmek çok zevkliydi, bakalım gerçekte de öyle mi.

"Ne kadar hayvansın lan."

"Şaka yaptım sevgilim ya. Bir dakika--"

Sevgilim dedim lan az önce. Biz sevgili değiliz ki. İşte tam sırası Onur. "Zehra. Bana bugüne kadar her anımda yardımcı oldun. Sana çok değer verdim. Niye bilmiyorum ama sanaldan tanıştığım insanlardan çok daha farklıydın. Sanki seni uzun zamandır tanıyormuş gibi hissediyordum hatta. Belki de sana çok kaba davrandıktan sonra bana iyi niyetle yaklaşmandan etkilenmişimdir..." bir süre durduktan sonra devam ettim. "Ulan ne konuştum ben de ya, tatil dönüşü okulda kimsenin dinlemediği müdürün yaptığı konuşma gibi oldu."

"Saçmalama, ben dinliyorum işte. Önem de veriyorum."

"Demek istediğim, belki sonsuza kadar sürmese de seninle upuzun bir ilişkim olsun istiyorum. Ya biliyorum mesafe var aramızda ama yürütebiliriz inan bana. Çünkü ben seni çok seviyorum. Bu hayatta çok şey kaybettim, babamı, düzgün bi aileyi, hatta bikaç arkadaşımı. Ama geride kaldı her şey ve hayatım senin sayende düzene girdi. Birisi gelip de bana 'Bi kızla tanışacaksın, o kız her şeyi güzelleştirecek' deseydi yüzde yüz 'siktir lan ordan' derdim." alet yavaş yavaş alçalırken anlatıyordum ve yüzünün aldığı her mimiği inceliyordum. Dudakları yukarı kıvrıldı ve gözlerinin canlı bakışını gördüm.

"Bu sözler, benim için çok değerli. Seni çok seviyorum, zaten çıkma teklifi falan beklemiyorum yani. Sen de beni seviyorsun. Beraber olmamak için hiçbir engel yok önümüzde. Açıkçası sanaldan tanıştığım birisine aşık olmak aklımın ucundan bile geçmezdi ama..." güldü. Öyle güzel güldü alıp saklayasım geldi.

Bu güzelliği herkesten saklayasım geldi.

Özellikle de Zehra'nın yanında oturan dallamadan. Pezevengin evladı sabahtan beri Zehra'yı kesiyor amk. Amına kodumun abazası bi de yanında sevgilisi var. Te allam ya bu kız beni katil yapacak.

Kendimi toparlayıp yanıtladım. "Sana sarılmak istiyorum şuan ama yapamam." dedim kemerleri göstererek. Gülümseyerek elimi tuttu ve arkasına yaslandı. Derin bir nefes alarak ben de onun gibi yaptım, gökyüzünü seyrettim. Reddedilmekten korkmuyordum, çünkü o da beni seviyordu. Ama ya yürütemezsek sorusu beni bırakmıyordu veya hastalığımı bildiği ve bana acıdığı için beni reddetmediği şüphesi. Ona, heyecanına, tirreyen ellerine ve sürekli gülümseyen yüzüne baktığım an hepsi kayboluyordu.