ARES - °ChanMin°

Ep 5- " Yavru köpek."

-Seung -

👽
--

Odasına girdiğim dakikadan itibaren sadece, sadece etrafı izledim. O kadar komik bir atmosfer var ki şuan, kahkaha atmamak için kendimi çok zor tutuyorum.

Bay Christopher şerefsizi yatağında uzanmış telefonuyla uğraşırken ben koltukta mal gibi duruyor ve sanat eseri gibi olan yüzünü izliyorum. Şaka şaka arada bir bakışıyoruz o kadar. HAYIR SIKILDIM DEDİN BENİ ÇAĞIRDIN TAMAM SEVİŞELİM İŞTE DAHA NE İSTİYORSUN?

Ne? Ay yok çok erken olur. Ellerimle oynaya oynaya derinin altına ineceğim resmen. Beş dakikayı geçti hâlâ konuşmadı, üstelik çok yorgun ve uykuluyum. Düşüp bayılacağım az kaldı.

" Bay Chris..."

" Söyle."

" Beni çağırdınız ama ben öylece duruyorum? Bir şey demeyecek misiniz?"

" Ne güzel, dur işte öyle."

" Ama sıkıldım dediniz! "

" Ne yapalım istersin? "

SEVİŞİN

HYUNJİN Bİ SİKTİR GİT AMINA KOYAYIM

Sabır çekerken derin bir nefes almış, saçlarımı elimle düzeltip;
" Bilmiyorum. " demiştim. Kafasını elindeki telefondan kaldırıp bana baktığı sırada derin bir iç çekti. Tamam şimdi ne yapıyoruz?

SEVİŞİYORSUNUZ

LAN Bİ SİKTİR GİT

" Kendinden bahset.."

" Ne?"

Telefonu yanına bırakmış , gözlüğünü de yanına indirip tekrar;
" Hadi.. Hayatını anlat." demişti.

ULAN TEK YAPTIĞIM YEMEK YEMEK VE GEZMEK BEN SANA NE ANLATAYIM!?

" Ah bence buna gerek yok..." gülümseyerek söylediğim şeyin üzerine bakışları daha bir ciddi olmuş" İlla emir mi vereyim?. Anlat. " demişti.

Emir kipi...

Sıkıla sıkıla derin bir nefes almış, ardından ayak ayak üstüne atmıştım. Asla umrumda değil bir şey anlatırken moda girmem şart.

" Peki peki.." diye başladığım cümlenin ardından hemencecik devam ettim.

" Aslında bakarsanız, 18 yaşıma kadar ailem ile yaşadım. O zamanlar da hayatım sıkıcı değildi, babamla çok konuşmayız ama annemle hep eğlenirdik. Onlar başka bir şehire taşınmak isteyince haliyle ben kabul etmeyip onlardan ayrıldım. Ama hiç sorun etmediler. Lise hayatımın neredeyse tamamı Hyunjin denen en yakın arkadaşım ile geçti, aşırı mükemmel bir insandır. Aynı evde yaşamaya yaklaşık altı senedir devam ediyorduk sanırım... Nasıl eğleniyoruz tahmin bile edemezsiniz. Birlikte yaşamaktan ne kadar memnun olsak da benden kat kat eğlenceli olduğu için bazen yoruluyorum.. kendisi üst level bir gay olduğundan ev hep erkek dolardı... Ne zordu ama! Her neyse. Hayatım böyle giderken aynı anda nasıl olduğunu anlamadan iki üniversite okudum. Şaka gibi ama yaptım, zeki bir öğrenci olduğum doğrudur. Şuan yirmi üç yaşındayım fakat hâlâ kendimi bebek gibi hissediyorum... "

Bunu derken yanaklarımı pat patlamam onu güldürürken devam ettim.

" Daha ne anlatayım bilmem... Hobilerimden bahsedeyim siz hiç anlamazsınız ama... Uyumayı çok severim, ama ondan önce gezmeyi, oyuncak bebekleri, köpeklerle oynamayı, müzik yapmayı, tiyatro izlemeyi, şarkı söylemeyi, yeni yerler görmeyi ve daha sayamayacak olduğum bir çok şeyi çok severim."