ARES - °ChanMin°

Ep 10- " Baby~"

- Seungmin -

" Heyy bırakmam!"

Yanından kalkmaya çalışırken beni sıkıca tutmuş ve asla bırakmamıştı. Ortalama üç dakikadır kaos yaşanıyor. Haha.

Chris oturduğu koltukta ayak ayak üstüne atmış bize bakarken bay Lee Hyunjin'i kendine çekmeye çalışıyordu.

" Minho bırakır mısın acaba?"

" Hayır ama Seung'u hep görürsün yanıma gel!"

" Pardon? Onu kimseye değişmem yalnız."

Dediği beni güldürürken saçlarından öptüm. Bay Lee sonunda pes etmiş,bize müsaade edip geri çekilmişti. Tabi lan!

" Seung'um umarım çok yorulmuyorsundur.."

" Ah hayır tabii ki."

Yok canım ne alakası var.

Hyunjin inat eder gibi Chris'e dönmüş" Tam olarak tanışamadık. Hyunjin. Hwang Hyunjin... Seung'un en değerlisiyim." demişti.

Güldüm. Tabii lan!

Chris derin bir nefes almış " Christopher Bang Chan. " demişti buz gibi bir halde.

" Sizi de yorduk ya baya detay verdiniz."

" Ee Hyunjin, hayatım,bebeğim, her şeyim.. sen neden gelmiştin?"

" Ha doğru, off Seungmin. Bütün modum yine gitti, sakin kal tamam mı?"

" Ne için be?"

Bana dönmüş, yavaşça ellerimi tutmuştu.

" Senin şu barınağın senden aldığı köpekler var ya.."

" Eee?"

Herkes aynı merak ile onu izlerken şimdiden kötü hissettim.

" Yuta ölmüş."

" Ne?"

Dediği beynimi durdurdu resmen. Köpekler arasındaki en yenisi ve küçüğü... Benim favorilerimden. Ölmüş müydü?

Ağlayacağımı bildiği için hızla bana sarıldı.

" Ama sakın ağlama tamam mı?, görevliler günlerdir hasta olduğunu söyledi. Daha fazla dayanamamış. "

" Neden kimse bana haber etmedi?"

" Ulaşamamışlar, dün beni aradılar gidip gördüm. Çok kötüydü, bu sabah ölmüş.."

Ben salya sümük ağlarken bay Lee ile bay Christopher bizi izliyor, olayı daha da kavramaya çalışıyorlardı.

" Ah bebeğim benim lütfen ağlama..."

Başımı Hyunjin'in kucağına gömdüğüm sırada Chris'in sesini duydum.

" Böyle bir haberi neden veriyorsun ki çocuğa, ağlıyor işte. "

" Pardon? Onun köpeği, ne yapsaydım? Söylemeyip saklasa mıydım?"

" En azından bir süre."

" Sizi hiç ilgilendirmiyor rahatsız oluyorsanız başka köşede de ağlarız."

Ben onları umursamayıp ağlamaya devam ederken Chris derin bir nefes alıp ayaklandı.

" Öyle bir şey demedim.."

Beni kucağına alırken kullandığı kelimelerden sonra Hyunjin hızla
" Ama ima ettiniz!." demişti. Asla durmuyor.

Bay Christopher onları yalnız bırakıp benimle birlikte yukarı çıkarken ses etmedim. Sadece ağlamak istiyorum. Çok ağlamak. Daha çok ağlamak.
Odaya girdiği sırada benimle birlikte yatağa oturmuş ve ona bakmamı sağlamıştı.