ភាគទី8ពិបាករស់នៅ

960 84 3
                                    

[...]យប់ស្ងាត់ព្រះច័ន្ទបញ្ចេញពន្លឺភ្លឺស្រទន់ពេាសពេញមាឃមានដួងតារាជាច្រេីនដួងរៈជាពន្លឺតូចៗពេញមាឃ យប់ត្រជាក់សម្លេងសត្វយំជាភ្លេងបានបន្លឺឡេីងយ៉ាងពិរោះរន្លំ ដែរជាហេតុធ្វេីអោយអ្នកជាកំលោះតូចត្រូវងេីបអង្គុយមេីលដួងតារាដែររៈនៅលេីមាឃនឹងព្រះច័ន្ទកំពុងតែបញ្ចេញបន្លឺយ៉ាងស្រទន់ហាក់ដូចជាកំពុងតែត្រូវបាននរណាម្នាក់សន្ដំយ៉ាងចឹង។

ខ្យល់បក់តិចៗតាមបង្អួចចូលមកខាងក្នុងបន្ទប់ដែរមានតែកំលោះតូចម្នាក់អែងមកប៉ះនឹងផ្ទៃមុខដ៏ស្រទន់ដែរមានតែភាពស្រស់ស្អាតនៅលេីផ្ទៃមុខដែរតូចច្រម៉ុល កំពុងតែគេងនៅលេីគ្រែយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់។

កំលោះតូចជេយ៉ុងអង្គុយនៅមាត់បង្អុចយ៉ាងត្រម៉ុងត្រម៉ោចម្នាក់អែង កែវភ្នែកដែរស្រស់ថ្លាពាលពេញទៅដោយភាពស្រស់ស្អាត តែ...ក្នុងកែវភ្នែកកំលោះតូចជេយ៉ុងពេលនេះវាបែបជាពាលពេញទៅដោយទឹកភ្នែកយ៉ាងច្រេីនដំណក់ទៅវិញ។(ហៅក្រៅជេគតែអេតមីនសុំដូរហៅជេយ៉ុងវិញណា💐)។

"ហឹក...ហឹក..."
កំលោះតូចជេយ៉ុងបានបញ្ចេញសម្លេងយំចេញមកក្រៅដែរវាបានបញ្ចាក់មកថាអ្នកកំលោះតូចនេះកំពុងតែខូចចិត្តហេីយ ស្នាមញញឹមដែរតែងតែញញឹមនេាះពេកនេះវាបាត់ទៅហេីយ។វាមានតែទឹកភ្នែកដែរពិបាកមេីលទៅវិញ ដូចជាគេនិយមនិយាយថាវាភាពរឹងមាំតែពេលដែរមានមនុស្សនៅតែពេលនៅក្រេាយខ្នងគេក៏យំ ដូចជាមនុស្សទន់ជ្រាយ។

"ខ្ញុំនឹកម៉ាក់នឹងប៉ាណាស់ ហឹក...ហឹក"
ជេយ៉ុងក៏បានពាលពាក្យនេះម្នាក់អែងតិចៗទាំងកែវភ្នែកសម្លឹងមេីលទៅមាឃពាលពេញទៅដោយទឹកភ្នែក មិនដាច់សោះឡេីង។

"ពេលនេះជេយ៉ុងគេងមិនលក់ទេ ហឹក..."
ជេយ៉ុងក៏បានិយាយម្នាក់អែងម្ដងទៀតដោយមានភាពនឹករលឹកដល់គ្រួសាររបស់គេ អោយគេគេងលក់យ៉ាងមិចទៅបេីមកនៅក្នុងថ្ងៃដំបូលក៏ត្រូវកូនកំលោះមិនពេញចិត្តបាត់ទៅហេីយ ដល់ថ្នាក់ឡេីងគេទៅគេងបន្ទប់ផ្សេងបាត់ទៅហេីយ អ្នកណាមិនអន់ចិត្តហេីយនៅមកត្រូវអង្គុយនឹកម៉ាក់នឹងប៉ារបស់គេទៀត មិចបានជីវិតគេពេលនេះពិបាកម្ល៉េះ។

ភរិយា សម្អប់ (ចប់)Where stories live. Discover now