Vegas'ın Gölgesi {Taekook}

VII |Tuhaf Hisler

Arabaya bineceğimiz sırada V acı ile inlemişti. "Ne oldu lan?!"

"Arabaya bin, hadi!"

Hızla arabaya binip çalıştırdım ve son sürat boş sokaklarda ilerlemeye başladık, adamlar arabaya ateş ediyordu. "Vuruldun mu?"diye sordum merakla.

Sağ omzundan kan akıyordu ve o hâlâ adamlara ateş ediyordu.

"Vuruldum ama birşey yok."

"Nasıl birşey yok be adam, şu haline bak. Oluk oluk kan akıyor!"

"İkimizde... alışkınız diye düşünüyorum."

Koluna yüklenmenin verdiği acıyla duraklayarak konuşuyordu. "Kurşun girdi mi koluna?" Arabayı sağa kırmıştım.

"Sanırım evet."

"Bir an önce eve gidip yarana bakmamız gerekiyor, çok dayanamazsın." Vegas bize güvenli bir ev ayarlamıştı.

Arkaya bir kere daha ateş ettiğinde arabanın fren sesi duyuldu, lastiğe sıkmıştı. "Bu onları yeterince yavaşlatır."

Arabayı bu sefer sola kırdım ve otobana çıktım, müsait bir yerde durup V'ye bakmam gerekiyordu.

♧

Paris'in sınırlarında olan eve doğru sürerken V'nin nefes sesleri yavaşlamıştı. "Çok mu kötü?"diye sordum endişeli sesimle, neden böyle hissediyorum?

"B-biraz."

Arabayı kenarda durdurdum, inip V'nin oturduğu tarafa geçtim. Ciddi duruyordu. Bagajdan ilk yardım setini aldım. "Arka koltuğa geç, geliyorum."

"Götürenimizde yok ki."dediğinde dudaklarım kıvrılmıştı, kapıları kapatıp arkaya oturdum.

"Kurşunu çıkarmamız lazım, dayanabilir misin?"

Kafasını salladı sadece, kazağını çıkarttım yavaşça. Pamuğa tentürdiyot döktüm, yarayı iyice temizledim ve ağzına bez parçası sıkıştırdım. Canı çok yanacaktı.

Deri eldiveni çıkardım ve plastik eldiven taktım, yorgun gözlerle bakıyordu suratıma. "Hazır mısın?" Kafasını salladığında elimi yaradan içeri soktum.

Acıyla bağırmaya başladı, hızlıca kurşunu aldım ve sargı beziyle sardım. Eve kadar idare etmesi gerekiyordu. Gözlerine baktığımda açıdan ağladığını anlamıştım, ki hâlâ ağlıyordu.

Ağzındaki bezi aldım, çok berbat hissediyordum. Onun kadar benimde canım yanıyordu şuan, hızlı hızlı nefes alıp vermeye başladığında eldivenleri çıkardım, ellerim tamamen çıplaktı.

Ne kadar kötü hissedecek olursam olayım şuan onun teselliye ihtiyacı vardı.

"Bitti, bak bitti."dedim yumuşak sesimle. İlk önce yanağını okşadım, sonra saçlarını. İçim yanıyordu.

"Şimdi dinlen biraz, eve gidince dikiş atmam gerecek." Birşey demeden öne geçtim ve arabayı çalıştırdım, eldivenlerimi de almamıştım.

"Teşekkür ederim."

İçim ürpermişti.

"Yorma kendini."dediğimde gaza yüklenmiştim.

♧

Yarım saatlik yol boyunca V'nin uyuyan bedenini elli sekiz defa kontrol etmiştim, neden bilmiyordum.

Arabayı park edip arka koltuğa geçtim. "V, uyan."

Birşeyler sayıkladı başta, biraz dürtmüştüm fakat uyanmadı. Ateşini kontrol ettim, oldukça yüksekti.

Çıkardığım kazağını üzerine örttüm ve onu kucağıma alıp eve taşıdım çıplak ellerimle. Yatağa yatırdım ve tıbbi malzemelerin olduğu çantayı aldım.