Vegas'ın Gölgesi {Taekook}

XIII |İlk Öpücük

"Teşekkür ederim."diyip ondan ayrıldığımda yüzünde bir şaşkınlık vardı. Çok normaldi çünkü bende kendimden böyle birşey beklemezdim.

"Daha iyi misin?"diye sorduğunda kafamı salladım. Ellerimi yere bastırarak kalktım ve onu da kaldırdım.

Oturaklara oturduğunda yanına geçtim. "Sana kriz geçirten şey neydi Jungkook?"dediğinde yüzüne baktım sadece.

"Nedenini söylersem geçmişe inmem gerekir ve ben sana hâlâ o kadar güvenemiyorum. Güven zor kazanılıyor biliyorsun."dediğimde gözlerinde merhamet vardı.

"Biliyorum, istersen geri dönelim. İkimiz de yeterince yorulduk." Ben dümen odasına girmek için kalktığımda sendeleyerek beni takip etti.

Sandalyeyi onun için boş bıraktığımda oturdu ve eve geri döndük.

♧

Taehyung'u eve bırakmış hastaneye gelmiştim. Lidya'nın ameliyat tarihi belli olacaktı. "Seokjin."dediğimde doktor bana döndü. "Durumu nasıl?"

Yatakta uyuyan Lidya'ya baktı, iç çekip bana döndü tekrar. "Vitaminler işe yaradı, en geç haftaya ameliyatını yapacağım. Artık güçlü bir kız olacak."

"O zaten güçlüydü."dediğimde nereyi atladığını fark etti. "Küçüklükten beri bu hastalıkla savaşıyor, zor zamanlardan geçti, geçtik."

"Namjoon size ulaşmaya çalışıyor-"dediğinde onu durdurdum.

"Bu konu burada konuşulacak birşey değil."dediğimde kafasını salladı ve ofisine geçtik.

"Eğer onu biraz tanıdıysam asla vazgeçmeyecektir. Çok dikkatli olmanız gerek."

"Taehyung'un durumu harekete geçecek kadar iyi değil, şuanlık birşey yapamayız."dediğimde elindeki dosyayı bıraktı, kollarını masanın üzerine koydu.

"Bende size yardım etmek istiyorum."

"Söz konusu bile olamaz."dediğimde kafasını salladı.

"Ben sizin için çok büyük bir piyonum Jungkook, bana güvenmen için herşeyi yapmaya hazırım."

"Böyle birşey olmayacak."dedim ve oturduğum yerden kalktım, onu yem olarak kullanamazdım.

"Jungkook-"

"Sadece Lidya'nın ameliyatına odaklan, senden başka birşey istemiyorum. Anladın mı?" Yenilgi içinde kafasını sallayınca odadan çıktım.

Lidya'nın yanına girdiğimde uyanmıştı, beni gören hemşire odadan çıkınca yanına oturdum. "Bebeğim,"dedim ve elini tuttum. "Çok yakında iyileşeceksin."

"Biliyorum abi, Seokjin hyung söyledi." Jin ona abisi olduğunu söylememiş olmalıydı, iyileşince yapacağım ilk iş söylemek olacaktı zaten.

"İyileştikten sonra seni çok güzel yerlere götüreceğim, hiç eğlenmediğin kadar eğleneceğiz."dediğimde o güzel gülümsemesini taktı yüzüne, heyecanlı görünüyordu.

"Hemen iyileşeceğim o zaman!" Heyecanla konuştuğunda gülümsedim ve alnından öptüm onu.

"İyileş güzelim, yeter ki iyi ol."

"Ameliyat olduğumda yanımda olacaksın değil mi?"diye sorduğunda kafamı salladım.

"Ameliyathaneye girmem biraz zor birtanem ama dışarıda seni bekliyor olacağım."

"Beni hiç bırakma abi."

"Bırakmayacağım güzelim."

♧