Vegas'ın Gölgesi {Taekook}

XV |Koruma

Bugün yeterince yorulduğumuz için benim evimde kalıp ertesi gün yola çıkmaya karar vermiştik.

Taehyung beni bıraksaydı hastanede de yatardım orası ayrı.

İçeri girdiğimizde evimi özlediğimi fark ettim. Kapıdan hemen girince siyah L koltuk gözüküyordu. Televizyon duvara asılıydı ve arkasındaki duvar bordo rengindeydi.

Oturma alanının hemen yanındaki kapıda ise bilgisayar odam vardı. Planlarım dahil herşey o odadaydı. Yanındaki kapıda ise yatak odam vardı, büyük siyah gardırop, siyah nevresim takımı...

Odanın içinde de oldukça modern bir lavabo vardı, evimi seviyordum.

Kısa koridoru geçtikten sonra siyah Amerikan mutfağı karşılıyordu beni. L tezgah büyük bir ada ve mükemmel ışıklandırma.

Bu ev bana iyi hissettiriyordu.

Yatak odasına gittim ve kapıyı açık bırakarak yatağa uzandım. Taehyung'da peşimden gelmişti. "İnsan bu eve girince yaşlanıyor." Hâlâ evi inceliyordu.

"Ne varmış evimde? Tamam kabul, herşey siyah olabilir ama ev kendini rahat hissettiğin yer değil midir?"dediğimde cıkladı.

"Kendini rahat ve huzurlu hissettiğin yer yuvadır."

Cevabına hayran kalmıştım açıkçası. Onun kelimeleri sihirliydi sanki.

Geldi ve yanıma uzandı. Göğsünün üzerine yattığımda saçlarımı öptü. "Saçların ter kokmuş."dediğinde karnına vurdum.

"Beğenmiyorsan koltukta yat."dediğimde güldüğünü duydum.

"Beğeniyorum,"diye fısıldadı. "Seninle ilgili herşeyi beğeniyorum."dediğinde kafamı yüzüne yaklaştırdım.

"Bende beğeniyorum. Her zerren hoşuma gidiyor."

Dudaklarımı öptüğünde kafamı iyice boynuna gömdüm. Kokusu çok güzeldi. Uzun zaman sonra kendimi mayışırken buldum.

Normalde kendimi uyumak için zorlardım fakat şimdi farklıydı. Uyku beni iyice içine çekerken kabus görmemeyi diledim.

♧

"Yanıma yaklaş çocuğum," Beni çağırıyordu. Kapıya yaklaşmaya başladım ürkek adımlarla. Yanına gitmek istemiyordum. "Olmaz,"dedim hızlıca. "Gelemem." Oturduğu yerden kalktı. "Sözümü dinlemeyen çocukları hiç sevmem."dedi ve küçük bedenimi tuttuğu gibi kaldırıp odaya götürdü. Beni yatağa attığında tekrar konuştu. "Ve sözümü dinlemeyen çocukları cezalandırmaktan kaçınmam."

Gözlerim sessizce açıldığında yine kabuslarıma lanet okudum içimden, parmaklarım yanağıma değince ıslandı.

Uyurken ağlamıştım.

Yattığım yerden kalktım yavaşça ve Taehyung'un üzerini örttüp önce banyoya girdim. Soğuk bir duştan sonra mutfağa geçtim.

Dolaptan neredeyse nasır tutacak olan ramen paketlerini çıkardım, son kullanma tarihlerine bakıp su kaynattım.

Su kaynayınca ramenlerin üzerine döktüm, odaya girip uyuyan Taehyung'a baktım. "Bir katilin uykusu bu kadar derin olmamalı."dediğimde gözlerini açtı.